ชู้

แผนทำลูก 2.3

“พะ...แพมไม่รู้” เธอตอบเสียงเบา พิงร่างกายบนพนักเบาะ ส่ายศีรษะไปมาคล้ายกับว่ากำลังสะบัดความรู้สึกบางอย่างให้หลุดออกไปจากหัว

“พี่ว่าแพมไปนอนบนเตียงดีกว่านะ เดี๋ยวพี่พาไป” ไกรศรเชื่อว่ายาออกฤทธิ์แล้ว เขาจึงพยุงร่างพามิลาไปนอนบนเตียง “พี่ขอโทษนะแพม”

ไกรศรเอ่ยบอกร่างงามที่ส่ายตัวไปมาบนที่นอน ก่อนที่เขาจะรีบเดินออกไปจากห้องของเธอ ไปยังอีกห้องหนึ่งที่อยู่ตรงข้าม แต่ยังไม่ทันที่ไกรศรจะเดินไปถึงประตูห้องนั้น บานประตูก็เปิดออกเสียก่อน

“เอก มาช่วยกันหน่อย ยาออกฤทธิ์แล้ว” ธราธรที่พยุงร่างของธราเทพที่ยืนไม่มั่นคงนักรีบบอกไกรศร

“แพมก็ยาออกฤทธิ์แล้วเหมือนกันพี่ธร” ไกรศรเข้ามาช่วยพยุงร่างสูงใหญ่ของธราเทพ แล้วพาไปยังห้องของพามิลาเพื่อดำเนินแผนต่อไป

“ตัวใหญ่ฉิบเลย กว่าจะพามาถึงได้” ธราธรบ่นอุบหลังจากพาร่างยักษ์ของพี่ชายฝาแฝดมานอนบนเตียงภายในห้องพักของพามิลา

“แล้วเอาไงต่อพี่ธร”

“ช่วยพี่เทพอีกแรงก็แล้วกัน พี่จะถอดเสื้อผ้าของพี่เทพ ส่วนเอกก็ถอดเสื้อผ้าของแพม” ธราธรบอกแผน

“เอาอย่างนี้เลยเหรอพี่ธร”

“เอาอย่างนี้แหละ อำนวยความสะดวกให้พี่เทพหน่อย แผนจะได้สำเร็จไวๆ” ธราธรบอกคนรักเสียงแน่วแน่ “พี่จะหันหลังให้เอกนะ เอกก็ถอดเสื้อผ้าของแพมออกให้หมดแล้วเอาผ้าห่มคลุมไว้ แล้วพี่จะจัดการถอดเสื้อผ้าของพี่เทพเอง เสร็จแล้วเราก็ออกจากห้องนี้ให้พี่เทพอยู่กับแพมตามลำพัง”

ไกรศรแม้ว่าร่างกายจะเป็นชาย แต่จิตใจเป็นสตรีเต็มร้อย ธราธรจึงวางใจและไว้ใจให้ไกรศรเป็นคนถอดอาภรณ์ของพามิลา ส่วนเขาจะจัดการกับเสื้อผ้าของพี่ชายเอง

คนร่างกายเป็นชายแต่ใจเป็นหญิงรีบทำตามที่ธราธรบอกทันที เขาถอดเสื้อผ้าของพามิลาออกจากร่างกายไม่เหลือสักชิ้น แต่ก็หลับตาเมื่อถอดชั้นในสองชิ้นของเธอ ก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมกายเปล่าเปลือยของเธอ

“เสร็จแล้วครับพี่ธร” ไกรศรบอกคนรักแล้วเป็นฝ่ายหันหลังให้ธราธรบ้าง

“ออกไปจากห้องนี้กันเถอะ ดูท่าทางพี่เทพจะไม่ไหวแล้ว”

ธราธรเห็นอาการของพี่ชายแล้วรู้ได้ทันทีว่า ความต้องการทางเพศกำลังเผาผลาญร่างของธราเทพอย่างหนัก เช่นเดียวกับท่าทางของพามิลาที่ถูกความร้อนลามเลีย จนถีบผ้าห่มออกทีละน้อย เขาจึงรีบเดินอ้อมมาหาคนรักแล้วจูงมือกันเดินออกไปจากห้องของพามิลาทันที ก่อนออกจากห้องยังนำป้ายห้ามรบกวนมาแขวนไว้ตรงลูกบิดประตูอีกด้วย

“พี่ธร แผนจะได้ผลหรือเปล่า ถ้าเผื่อพี่เทพควบคุมตัวเองได้ล่ะจะทำยังไง” ไกรศรถามธราธรเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องที่ตนกับคนรักพัก

“ควบคุมไม่ได้หรอก เจ๊ลิลลี่บอกว่ายาชนิดนี้เป็นยาตัวใหม่ ออกฤทธิ์เร็วและนานประมาณสี่ชั่วโมง ฤทธิ์ยาควบคุมประสาทและสมอง กระตุ้นความกำหนัดเพื่อให้ตนเองปลดปล่อยแรงกว่าชนิดไหนๆ ถึงจะควบคุมร่างกายยังไงก็ทำไม่ได้ ก็คงสมราคานั่นแหละซองละตั้งห้าพัน”

ธราธรบอกสรรพคุณของยาปลุกเซ็กซ์ตามที่เจ๊ลิลลี่บอกตนไว้ให้ไกรศรสบายใจ แล้วเขาก็เชื่อว่า แผนนี้ต้องสำเร็จสมความตั้งใจแน่นอน

“ถ้าอย่างนั้นก็โล่งใจหน่อย” ไกรศรเบาใจไปมาก แต่ก็ไม่วายกังวลเรื่องอื่น “ไม่รู้ว่า พอพี่เทพกับแพมตื่นมาจะว่ายังไง จะโกรธเราสองคนหรือเปล่านะ”

“ไม่ต้องกังวลไปหรอก พอถึงตอนนั้นพี่จัดการต่อเอง รับรองว่าพี่เทพกับแพมจะไม่โกรธเราสองคน” คนต้นคิดตอบอย่างมั่นใจ

“ผมหวังว่าจะเป็นอย่างนั้นครับ”

“พี่ว่าเราไปดื่มฉลองความสำเร็จล่วงหน้ากันดีกว่านะ มีเบียร์อยู่อีกหลายกระป๋องไม่ใช่เหรอ”

เขาไม่ชวนเปล่า ยังโอบกอดร่างสูงโปร่งของไกรศรไปยังโซฟา นั่งดื่มเบียร์และเคล้าคลอกันตามประสาคนรัก

แผนการของธราธรไม่มีอะไรซับซ้อน เขาเพียงแค่วางยาปลุกเซ็กซ์พี่ชายฝาแฝดกับพามิลา เพื่อให้ทั้งสองมีความสัมพันธ์ทางกายตามที่ตนต้องการ โดยหลอกล่อให้ธราเทพมาหาเขาที่โรงแรม ส่วนพามิลา เขาก็วานให้เธอไปหาลิลลี่ เพื่อไปเอาสิ่งของที่เขาสั่งไว้ซึ่งก็คือยาปลุกเซ็กซ์นั่นเองให้มาให้ที่นี่ ประจวบเหมาะเหลือเกินว่า พามิลามีเรื่องเดือดร้อนต้องการให้ตนช่วยเหลือ ซึ่งมันก็เข้าทางธราธรพอดิบพอดี ทุกอย่างจึงเป็นไปตามแผนที่ธราธรวางไว้ ต่อจากนี้ก็รอเพียงผลของมันเท่านั้น

            ร่างเปลือยเปล่าสองร่างนอนสะบัดกายอยู่บนที่นอน ทั้งคู่กำลังถูกเพลิงอารมณ์ที่มาจากฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์เผาผลาญ จนร่างกายรุ่มร้อน ความกำหนัดพวยพุ่งยิ่งกว่าภูเขาไฟที่กำลังจะปะทุเสียอีก

            “ทำไมเป็นอย่างนี้วะเนี่ย”

ธราเทพพูดกับตัวเอง เพราะเขาไม่เคยมีความต้องการทางเพศครั้งใดมากเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย เขาอยากจะปลดปล่อย อยากจะระบายความกำหนัดที่พลุ่งพล่านให้ออกไปจากกาย มันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินจะควบคุม ทั้งที่เมื่อก่อนธราเทพสามารถควบคุมมันได้ แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ สมองอยากจะปัดเป่า แต่ความรู้สึกและจิตใจกลับถูกควบคุม

“ร้อนเหลือเกิน ร้อน...”

เสียงแผ่วหวานที่ดังเข้ามาในหู ทำให้ธราเทพหันไปมองต้นเสียง ภาพที่เขาเห็นเรียกไฟแห่งความปรารถนาให้ลุกโพลงขึ้นไปอีก เรือนร่างขาวงามดั่งสลักเสลาเปล่าเปลือยของสตรีคนหนึ่งกำลังส่ายตัวไม่หยุด ดวงหน้าสวยหวานที่เขาเห็น ธราเทพรู้สึกคุ้นตา แต่เขานึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน ซึ่งเขาก็ไม่สนใจที่จะขบคิด ปากของเธอพร่ำเพ้อหาคนช่วยปลดปล่อยความร้อนที่ระอุในร่าง มือของเธอข้างหนึ่งบีบเคล้นทรวงอก อีกข้างแนบลงบนของสงวนแล้วลูบไปมา ธราเทพเห็นภาพและได้ยินเสียงของเธออารมณ์เสน่หายิ่งทวีเดือด “ช่วยด้วย...ฉันร้อนเหลือเกิน...อืม”