มือใหญ่จับลูกบิดประตูห้องนอนของพามิลา ซึ่งแน่นอนที่มันจะไม่ล็อกราวกับรอคอยการมาของเจ้าของบ้าน เขาเดินเข้ามาในห้องที่วันนี้เธอไม่เปิดเครื่องปรับอากาศ เนื่องจากอากาศข้างนอกค่อนข้างเย็น อีกทั้งยังมีฝนโปรยปรายลงมา พามิลาเลือกที่จะเปิดหน้าต่าง รับลมเย็นๆ ที่โชยเข้ามาในห้องผ่านมุ้งลวด สูดกลิ่นดินกลิ่นหญ้าที่โชยตามมา ธราเทพมาหยุดยืนข้างเตียง ใช้แสงจากดวงจันทร์ที่ส่องเข้ามา ทอดสายตามองร่างบอบบางที่ซุกตัวอยู่ในผ้าห่มผืนหนา ดูท่าทางเธอจะมีความสุขกับนิทราในคืนนี้มาก สังเกตจากใบหน้าที่หลับพริ้ม ก่อนจะหลุบสายตามองปากจิ้มลิ้มที่น่าจูบเหลือเกิน สิ่งแรกที่ธราเทพทำก่อนที่จะขึ้นไปนอนข้างร่างสาวคือ ถอดชุดที่ตนสวมใส่ออก เตรียมพร้อมสำหรับการทำลูกในค่ำคืนนี้ จากนั้นก็ขยับผ้าห่มที่คลุมกายเธอออก แล้วสอดตัวเองไปนอนข้างเธอและโอบกอด ใช้ไออุ่นจากเรือนกายของตนแทนผ้าห่มผืนนั้น “อื้อ...” พามิลาขยับตัวไปมาและส่งเสียงคร