Makalipas ng ilang araw ay naging normal ang lahat sa amin. Kami nila Jinni at Dylan ay normal na ring nag-uusap. Hindi na kami nagsi-seen sa group na kasama sila Ate Seri dahil ayaw niyang tumigil sa kanyang galit. Paulit-ulit na lang siya ng kanyang mga sinasabi. Medyo naguguluhan na nga rin ako sa kaniya dahil parang ako pa ngayon ang naging masama sa paningin niya.
Ngayon ko lang nararanasan ang hindi sabay-sabay sa hapagkainan, kanya-kanya kasi kami kapag kumakain dito maliban na lang kapag kumakain kami sa labas. Bigla kong nami-miss sila Mama at Papa. Talagang maghihintayan kami para sabay-sabay na kumain, maliban na lang kung may sakit o sobrang busy talaga ang iba. Ngayon ko mas naapreciate ang mga simpleng bagay katulad ng pagkain ng sabay-sabay. Yung mga ganitong maliliit na b
