Episode 3 ไม่ได้ Top ให้มันรู้กัน!
1112 Words
Episode 3
ห้องของหงส์หยก
“ข้อหนึ่งการเข้าร่วมกลุ่มเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนทำให้เกิดการตลาด.... แล้วอะไรต่อวะ” มือบางแอบเปิดหนังสืออ่านเล็กน้อยเพราะตัวเองได้ลืมสิ่งที่ท่องมาในบางส่วน “ทำให้เกิดการตลาดในภูมิภาคขนาดใหญ่ เอาใหม่ๆ ข้อหนึ่งการเข้าร่วมกลุ่มเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนทำให้เกิดการตลาดในภูมิภาคขนาดใหญ่ จำๆๆๆ!”
การสอบของเราสำคัญมาก นั่นเป็นเพราะว่าเราไม่อยากโดนมองว่าเป็นแค่เมียมาเฟีย ดีได้ก็เพราะอำนาจของมาเฟีย อีกอย่าง...เราก็อยากทำให้ทุกคนได้รู้ว่าเราไม่ใช่เมียมาเฟียที่เอาแต่เกาะเงินผัวใช้ไปวันๆ เราเสียเวลาเรียนไปเป็นปี เราจะไม่ยอมให้ความอยากให้กามารมณ์ของคุณเหมันต์มาทำมันพังเด็ดขาด
สามชั่วโมงผ่านไป
“และในที่สุดก็สามารถจำข้อเขียนห้าข้อได้สำเร็จ ต่อไปก็เหลือแค่ของข้อกา” ร่างบางว่าพลางล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่นุ่มๆ มืออีกข้างหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูตารางสอบ “วันจันทร์ สอบภาษาไทย คณิตศาสตร์และอาเซียน อืม...อ่านหมดและจำได้หมดแล้ว โอ้พระเจ้า!”
“ไม่ได้ Top ให้มันรู้กัน!”
แอ๊ด!
แกร๊ก!
เราดีดตัวขึ้นนั่งทันทีเมื่อได้ยินเสียงคนคนหนึ่งกำลังไขกุญแจเข้ามาในห้องของเรา ซึ่งมันเดาได้ไม่ยากเพราะคนเดียวที่มีกุญแจสำรองห้องของเรามีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น เหมันต์ วรพิพัฒน์!
“ยังไม่นอนอีกหรือไง?” ร่างสูงนั่งลงข้างเราที่เตียงมือหนาเอื้อมมาลูบหัวเราเบาๆ ด้วยความเอ็นดู
“ยังค่ะ พอดีว่ายังไม่ได้จำข้อกา”
“เฮ้อ! ฉันคิดว่าฉันมาดึกขนาดนี้แล้วเธอจะเลิกอ่านไอ้แนวข้อสอบบ้านี่แล้วนะ!” เขาทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็กอนุบาลที่ถูกขัดใจกับอะไรบางอย่าง แถมยังกอดอกทำแก้มป่องให้เราง้ออีก ตลก!
“ก็หนูสอบ” ร่างบางตอบเสียงเรียบมือบางหยิบหนังสือที่วางไว้ตรงหัวเตียงขึ้นมาอ่านออกเสียงดังฟังชัดเป็นการเย้ยใส่ร่างสูง “ประเทศบรูไนมีขนาดเท่ากับจังหวัดนครพนมของประเทศไทย และพระจันทร์ในธงชาติบรูไนหมายถึง ศาสนาอิสลาม”
“ฉันอยากได้เธอจัง…” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มตัวมาซบไหล่เราเบาๆ เราแสนจะเบื่อเขาจริงๆ ทำไมชอบมารบกวนเวลาอ่านหนังสือของเราด้วยก็ไม่รู้ เป็นเด็กขาดความอบอุ่นหรือยังไงกันนะ
“ประเทศฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่มีเกาะมากที่สุดถึงเจ็ดพันเกาะ ส่วนเกาะที่เป็นเกาะหลักๆ นั้น อยู่ที่ประเทศอินโดนีเซีย”
“ฟอด! อืม...” เขาเริ่มอยู่ไม่สุข มือหนาล้วงเข้ามาภายในเสื้อของเราพร้อมบีบคลำที่หน้าอกอย่างไม่มีมารยาท แต่เราชินแล้วจึงไม่ได้ขัดขืนอะไรไป
“Time Zone ของไทย คือ UTC+7” (UTC ย่อมาจาก Coordinated Universal Time หรือ เวลาสากลเชิงพิกัด)
“พอสักทีเถอะ!” เขาเกิดความโมโหที่เราไม่สนใจจึงได้กระชากหนังสือที่เราอ่านอยู่โยนทิ้งลงพื้นห้องทันที
“หนูต้องสอบ” เรามองหน้าเขานิ่งๆ เขามักจะทำอะไรแบบนี้ประจำ มันทำให้เราไม่ได้โวยวายอะไรออกไปจนน่าเบื่อ การที่ไปโวยวายใส่เขามันยิ่งทำให้เขาชอบและจะกวนประสาทเราแบบนี้ทุกครั้งที่เราอ่านหนังสือ
“งั้น...ฉันจะสอนสุภาษิตไทยให้เธออีกหนึ่งคำ” คุณเหมันต์ยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมโน้มตัวกระซิบข้างหูเราเบาๆ “จับปลาสองมือยังไงล่ะ!”
“หมายความว่ายังไงคะ”
“ทำสองอย่างพร้อมๆ กัน” ร่างสูงดันตัวร่างบางราบไปกับเตียงนุ่มๆ มือหนาทั้งสองก็ช่วยกันปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเราออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะปลดซิปกางเกงของตัวเองออกตามมาทีหลัง “อยากจะท่องอะไรก็พูดออกมา ดังๆ .
(จับปลาสองมือ สํานวนสุภาษิตนี้ หมายถึงการที่คนคนหนึ่งทำสิ่งใดที่ยากพร้อมๆ กันทำให้ล้มเหลวทั้งสองสิ่งนั้น ... ทำให้ปลาทั้งสองตัวหลุดตกน้ำไปหมด)
สวบ!
“อ๊ะ!”
“อื้ม! แน่นดีจัง สงสัยฉันคงจะละเว้นเธอนานเกินไป! คงต้องจัดหนักสักหน่อยแล้วมั้ง!” เขาเริ่มขยับเอวและโน้มตัวมากระซิบข้างหูเราอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “พูดแนวข้อสอบของเธอออกมาดังๆ เลยนะจ๊ะ ที่รัก หึหึหึ!”
“อ...โอ๊ยย! จ...เจ็บ” เราเม้มปากเพื่อกดความเจ็บของตัวเองเอาไว้เงียบๆ นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เราสองคนมีอะไรกัน แต่มันเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนเสียมากกว่า
“ตัวตนของฉันคงจะใหญ่เกินไปน่ะ เสียดายจังเมียคนที่สี่ของฉันยังไม่ชิน ถ้าได้ทุกวันๆ เธอคงจะชินเอง หึหึหึ!” มือหนารวบมือร่างบางขึ้นเหนือหัวพร้อมกระแทกตัวตนเข้ามาเน้นๆ ร่างบางที่อยู่ใต้ร่างทำได้เพียงบีบมือของเขาเพื่อระบายความเจ็บปวด
“อ..อ๊า! T...Time Zone ของไทย ค...คือ อ๊า! UTC +7” มันอาจจะดูตลก แต่อย่างที่เราได้พูดไปว่าโรงเรียนที่คุณเหมันต์จัดให้นั้นมีการสอบที่โหดมาก ฉะนั้นแล้วเวลาทุกนาทีของเรามีค่า! มากๆ! “สกุลเงินของลาว คือ ก...กีบ อ๊ะ! อ๊ะ!”
“ซี๊ด...! พูดออกมาอีกสิ เธอจะสอบไม่ใช่เหรอ? พูดออกมาเลย เธอต้องจำอย่างหนักนี่” แทนที่เขาจะห้ามกลับยุยงให้เราครางออกไปเป็นแนวข้อสอบ เขาเองก็บ้าบิ่นเหมือนกันนั่นแหละ
“อ๊ะ! อ๊ะ! ประเทศบ...บรูไน อ๊ะ! มีขนาดเท่ากับจังหวัด น...นครพนม อ๊ะ! โอ๊ย! เจ็บนะคะ! อ๊า! อ๊ะ! อ๊ะ!”
ภายใต้ครางเป็นแนวข้อสอบ....ภายใต้คนใช้ที่อยู่ข้างนอก
“อ๊า! อื้อออ! สินค้าส่งออกของไทยคือ ข้าว และข...ข้าวโพด อ๊ะ! อ๊า! เบาๆ หน่อย สินค้าส่งออกข...ของลาวคือ ไม้ซุง อ๊า! อื้อ! ไม่แกะสลัก อ๊ะ! อ๊า!”
“เธอมันสุดยอดจริงๆ ซี๊ด...ฉันถูกใจวิธีการอ่านหนังสือของเธอแบบนี้มากกว่านะ มันทั้งน่ารักแล้วก็น่าทำอีกหลายๆ รอบเลยล่ะ อ่า...เอาอีก ฉันอยากได้ยินเสียงของเธอมากกว่านี้หงส์หยก ซี๊ด...!”
“อื้อ คุณมันบ้าที่สุดเลย ทำไม...อ๊ะ! ต้องมารบกวนเวลาอ่านหนังสือของหนูด้วยเล่า โอ๊ะ! ถ...ถ้าหนูสอบตกขึ้นมาจะทำยังไงกัน อ...อื้อ! สกุลเงินของประเทศมาเลเซียคือริงกิต อ๊ะ! จะไม่ไหวแล้วนะคะ หนูเจ็บ อึก! สกุลเงินของประเทศ อ๊า พ..พม่าก็คือจ๊าด อ๊ะ อ๊ะ!
…คนใช้มองหน้ากัน...
- Writer
