Splash of Fate

Chapter 8

Dawn POV

Nagising ako na ramdam ang sakit sa buo kong katawan and I just felt hopeless para akong basahan na napagsawaan. A dirty rug ready to be dispose.

Nakatulalang napatingin ako sa kawalan. I am now sitting on the same bed where the smell of s*x is what made me feel like a b***h.

Napangiti ako nang mapait bakit pa ba ako magtataka? Talaga namang ito ang nababagay sa akin. I am slut that he wanted to punish. Pero sana pinatay na lamang niya ako kaysa ang maramdaman ko ang ganitong katinding sakit.

Sobrang sakit because I am betrayed. Hindi lamang niya kundi ng aking sarili dahil umasa akong ang lahat ay magbabago pa, na pwede pa akong maging masaya but how can I? Ngayon pa na sirang-sira na ako baka nga hindi na ako makatayo e'.

On this the same room I've been vulnerable, wala akong magawa at wala akong maalala kundi ang katotohanang inubos nila ako.

He let them and I am now broken beyond repair.

Flashback

"How dare you!" I shouted pero nakangisi lamang itong bumangon mula sa kinahihigaan nito. He didn't even bother to look at me at wala itong pakealam kung nakahubad ito ngayon basta na lamang itong nagsuot ng pantalon ng hindi ako tinatapunan ng tingin.

Para bang pati ito ay nandiri na akong titigan.

"I told you Dawn I'll taste you and--"

"And what? Y-You wanted to take revenge? All along you knew that it was I! Na ako si Yesha and everything was part of your plan! Gusto mo akong saktan but haven't you consider letting me go? Haven't you consider letting me be happy?" Rinig kong tumawa ito at umiling at kasabay no'n ay biglang bumukas ang pinto at bumunggad roon ang dalawang lalaki.

"I'm done with her, gaya ng nakaugalian you both can have her." Biglang napasinghap ako kasabay nang pagsiksik ko sa dulo ng kama dahil sa takot.

Hindi ko alam pero tila nabingi ako sa aking mga narinig.

"No Flix this is too much! Ano ba ang pinagsasabi mo?--" Biglang humarap ito sa akin and he smirk bago pinasadahan ako ng tingin at umiling.

"Tama ka alam kong ikaw si Yesha, the b***h who pretended she cares but only after the money that my parents offered to her. I am also aware that you are a b***h that can willingly spread her legs as long as money is involved. Kaya nga I am giving you a favor Dawn or Yesha I can pay you double the price that my parents paid you in the past as long as you satisfy them the way you satisfy me."  Tila bombang sumabog sa aking pandinig ang mga sinabi nito and that made me cry.

Napaluha ako sa sobrang takot at sakit. Wala na palang mas sasakit sa katotohanan na kung sino pang inaasahan mong magmamahal at hindi ka huhusgahan ay siya pang mismong gagawa ng paraan para basagin ang puso't pagkatao mo.

"Please just do everything, pero huwag lang ito Flix. Nagmamakaawa ako sa'yo." Natigilan ito saglit at kahit papaano'y bumuo ang pag-asa sa puso ko.

"You are not a monster Flix, just let me go nakuha mo na rin naman ang gusto mo. Huwag mo na sanang mas palalain pa ang sakit na nararamdaman ko. Please Flix I beg you. Please huwag mo na ito gawin sa akin." Kumuyom ang mga kamao nito at saka sandaling napatingin ito sa dalawang lalaking nasa likod nito, kaya humigpit rin ang hawak ko sa kumot na nakatakip sa hubad kong katawan.

Oh please, huwag lang sanang mangyari ito sa'kin, sirang-sira na ako pero sana hindi madagdagan ang rason para magalit at pandirihan ko ang sarili ko.

Kasi baka hindi ko na maharap ang sarili ko, baka makalimutan ko na ring tanggapin ang sarili ko.

"Kneel." He uttered with his deep voice making me shiver.

Pero ang sakit lang marinig na kailangan kong maging mababa. Napatingin ako ng mariin sa dalawang lalaking nasa likod nito and there I let out a whimper.

Napahikbi ako sa katotohanan na wala akong choice.

"Beg Dawn." Nanlalaki ang mga matang napatulala ako sa mukha nito, bakit ba gusto pa nitong magpakababa ako kung matagal ko nang alam at matagal na nasampal sa akin na kumpara rito isa lamang akong dumi.

"Kung ayaw mo madali naman akong kausa--"

Hindi ko na ito pinatapos at agad na ginawa ko ang nais nito lumuhod ako sa harap nito and let my tears fall.

Sa pagbagsak ng tuhod ko ay saka naman ang pagbagsak ng natitira pang pagmamahal at pag-asa sa puso ko.

"P-Please I beg you Flix.."

Bawat patak ng luha ko ay tila mga patak ng kahihiyan na iniiwan ako.

Yumuko ako and I watch my my hands trembling as my tears mark the floor with its secret that narrates a painful truth.

Sana lang,

Pipi kong dasal habang hinihintay ang pagtawa nito at ang mga masasakit pang salitang lalabas sa bibig nito handa ko na kasi iyon tanggapin. Handa ko nang lunukin ang lahat ng sakit.

"Too bad," Panimulang sambit nito and I just ball my fist waiting for his next words.

"Kulang pa Dawn, because I want you to remember my name as your greatest nightmare. Ito ang araw na hindi mo makakimutan kailanman. An advise for you Dawn."

"Never mess with Flix Montero because you'll face hell and you'll bleed. Kahit umiyak ka walang mangyayari Dawn all you need to do now is to face your fate. The fate of being a slut forever."

Parang lumubog na ang buo kong pagkatao sa mga sinambit nito, nawala na rin ang pag-asa na kanina ay kumatok sa aking puso.

Wala na rin akong salitang naisambit. I felt weak but I smile bitterly kasi sa totoo lang ang katulad kong mahina at walang kwenta ay talagang deserve ang ganitong parusa.

I have no choice but to accept my fate.

"Here's the sedative just let her sleep, you won't enjoy her awake because she might act pure and create chaos. Mas magandang pagsawaan niyo siya ng hindi siya makareklamo."

"Yes boss."

My eyes are now blurry but I can hear voices in my head as I felt the last straw of self-love left me.

"Ma-Ma.."

Rinig na rinig ko ang boses ng anak ko habang tinatawag ako nito, if only he's here he might save me from hell. Kung andito siya hindi ako malulungkot ng ganito, I am now hopeless but I have no one to save me.

Masyado na akong basag, masyado na akong nanghihina and my only strength was taken away from me na wala man lang akong magawa.

And now as I face my punishment hindi ko mapigilan maitanong sa sarili ko.

Do I deserve this?

Bakit ako lang? Bakit ako na lang lagi? Bakit ba hindi nila makita na hindi ko naman ginusto na may magawa ako at kinailangan pa na maparusahan ako.

I am just trying to stay alive kahit na gustong-gusto ko nang sumuko.

"I hope you'll enjoy this ride Dawn."

Sana nga Flix, sana nga dahil itong sakit na binibigay mo sa akin ay kailanman hindi mababayaran ng kahit ano.

Because for the last time you kill me for good.

End Flashback

"You're awake." Malamig na sambit ng isang boses ngunit tila wala akong lakas para tapunan ito ng tingin. I just felt so empty, wala na akong rason para ibangon ang sarili ko.

Ramdam ko ang lagkit ng katawan ko at kanina ko pa gustong kalmutin ang buo kong katawan wanting to erase every dirt that taints my skin.

Ngunit kahit iangat ang kamay ko ay tila nawalan na rin ako ng lakas na gawin.

Gusto ko na lamang tumitig sa kawalan umaasang baka panaginip lang at lahat na baka pwede ko pa palitan at ibalik sa dati ang lahat.

"You seem to enjoy your night and you can't even speak." He said at rinig kong may inilapag itong kung ano sa may bed side table.

Napayuko ako at napatingin ako sa aking sarili, ni hindi na nga ako nag-abalang takpan ang hubad kong katawan na puno ng mga marka. I just wanted myself bare wala na rin naman akong maitatago, wala na akong maipagmamalaki. Why do I need to cover the dirt? Kung nangangalingasaw naman ang amoy at baho ng duming nakadikit sa aking balat.

Gulat pa rin ang buo kong pagkatao, halos gusto ko na lamang magwala at magsisigaw.

"You eat your food so you can have strength to clean yourself ." Sa sinabi nitong iyon ay nangisi ako, I just felt courage. Para bang nawalan na ng hiya na meron pa ako sa aking katawan.

Bakit ba hindi? Kung inubos nito lahat.

"I am not clean Flix but I am not a pretender, hindi ako taong nagtatago ng baho at hindi ako ang tanong nang-aapak o nananakit ng ibang tao." Kumuyom ang mga kamay ko at kahit nananakit pa ang aking buong katawan ay bumangon ako at umalis mula sa kama.

Saka Iika-ikang naglakad ako papalapit sa may bintana at doon napatingin ako sa labas kung saan kita ko ang lawak ng lupain at ang ganda ng tanawin na nasisinagan ng araw.

Ang ganda no'n, ang tahimik ng lugar pero ang puso ko ay hindi matahimik. Sobrang gulo ng nararamdaman ko.

Tinitigan ko kung gaano kataas ang kinalalagyan ko ngayon at kung tatalon ba ako mamamatay ba ako agad? Kasi ngayon 'yun ang kailangan ko.

I need peace gusto ko na matapos na ang lahat.

"Sa'yo pa talaga nanggaling iyan? Alam nating dalawa na ikaw ang magaling magpanggap, you are a gold digger!--"

"Oo sabihin na natin na tinanggap ko noon ang trabahong iyon! Yes I am tempted because of money, our deal is to make you say yes to the treatment. Tinanggap ko iyon but I never fake my care Flix. Inalagaan kita dahil sa napagkasunduan namin pero hindi nagtagal ay kusa ko na iyon ginagawa dahil nakita ko ang tunay na ikaw. I really wanted to see you smile and to see you happy. Kaya paulit-ulit kong ginawa ang lahat mapalapit lang sa'yo at para magtiwala ka lamang sa akin. But I never expect that--"

"Na ano? That I will fall for you? Ano ba sa tingin mo ang mangyayari? You show me everything, you show me that I deserve love, care and treatment pero hindi ko akalain na it was all planned! Kaya huwag mong bilugin ang ulo ko ngayon Dawn you use a fake personality kaya hindi na ako magtataka na even your intention was fabricated. You made me believe na kaya mo akong mahalin kahit na inutil ako. You made me hope for something impossible at ano nakuha ko? Isang malakas na sampal ng katotohanan."

Ngumiti ako ng mapait, parang kinuyumos ang aking puso dahil sa matinding kirot na umuusbong roon.

Hindi ko sanang gustong itama pa ang lahat dahil natatakot ako. Takot ako sa mga posibleng mangyari pero may mawawala pa ba sa akin?

I just want this to end.

I just want to slap him.

I just want to hurt him.

Sa lahat ng ginawa nito hindi nito mababayaran iyon. I felt so insecure now, sobrang dumi ko na.

My mind is screaming on me, sinisisi ako sa kagagahan ko. Para akong tangang tila lumilipad at nawawalan ng dereksyon.

"I love you Flix, I have love you and it was not fabricated hindi iyon gawa-gawa o hindi iyong pagpapanggap dahil 'yun ang totoo. That day when you knew everything ay nalaman rin ng magulang mo ang totoong namamagitan sa atin. Hindi nila matanggap iyon gusto nilang paalisin ako pero nagmakaawa akong kahit sa huling pagkakataon ay makasama kita at magawa kitang hindi mapaatras sa nakatakda mong operasyon. You deserve that treatment Flix, gusto kong maging normal at bumalik sa lahat ang buhay mo. Alam ko na hindi ako nababagay sa mundo mo but our world collide at hindi ko pinagsisihan iyon noon. Ngunit ayaw kong makagulo ako. Ayaw kong masira buhay mo. Masyado akong mahina Flix, nagpanggap akong wala akong pakealan na talagang hindi kita kayang mahalin na pagpapanggap lang ang lahat pero God knows how I tried na huwag humagulgol at yakapin ka at huwag ka iwan. But it was only me fighting Flix. And I can't bare seeing you suffer." Natahimik ito at hindi ko pa rin ito nilingon, ayaw kong makita ang reaksyon nito.

But now all I can do is let my tears fall. Naalala ko kasi ang lahat, kung paano ito magmakaawa at lumuha. But I can also remember the pain within me, sakit sa katotohanang pinilit kong tumalikod para lamang maprotektahan ang mahal ko.

"And do you think I'll believe you?" Napailing ako at doon humarap na ako rito, I can see his cold expression as he stand right in front of me staring at me with hate.

"I don't force you to believe me--"

"Because if you really loved me you'll stay with me! It should be you, ikaw dapat ang una kong nakita pagkamulat ko but you are not there, pagkatapos mo makuha ang pera mo iniwan mo ako without telling me a goodbye. And I search for you Dawn but it was difficult dahil ang layo naman ng Yesha sa pangalang Dawan hindi ba? Kung hindi ko lang nakita ang resume mo sa office drawer ng mommy ko hindi kita mahahanap and that would be a pain in the ass lalo na kung nakatakas ka ng hindi man lang nababayaran ang utang mo sa akin. I just don't know how but I'm happy to see you not becoming successful, you even stayed as a b***h who use herself for money. Nothing change, I don't know where you put the money but maybe you deserve to crawl in the dirt for hurting me." Pinasadahan ako nito ng tingin mula ulo hanggang paa before he insultingly smirk.

"I don't know why I turned crazy for a garbage like you."

That's the last straw, dahil wala na naubos na ang pagtitimping meron ako.