หลังจากเลิกประชุมชมรมในช่วงเย็นพวกเราสองคนก็มาส่งน้ำค้างที่ตึกสโมสรนักศึกษา เพราะถูกรุ่นพี่วานให้มาส่งเอกสารของชมรม ใจจริงก็ไม่ได้อยากมานักหรอกเพราะกลัวว่าจะเจอคนที่ไม่อยากเจอ แต่กลัวว่าเพื่อนต้องมาคนเดียวจึงอาสามาส่งกับยัยจิน
“เอาเอกสารมาให้นายกสโมค่ะ ต้องเอาไปวางตรงไหน”
พอเดินพ้นบันไดขึ้นมาบนชั้นสามก็มีรุ่นพี่กลุ่มหนึ่งนั่งคุยกันอยู่ ทั้งที่ภาวนาขอให้ไม่เจอพี่ไมเนอร์แต่ก็หนีไม่พ้น เพราะเขาอยู่ในกลุ่มรุ่นพี่พวกนั้นแถมยังมองฉันตาไม่กะพริบไม่รู้จะมองอะไรนักหนา ขณะที่เพื่อนของเขาอีกสองสามคนนั้นกำลังคุยกับน้ำค้างอยู่
“พี่เขามองแกขนาดนั้น จับแกไปปล้ำเถอะ” เสียงของยัยจิน กระซิบอยู่ด้านหลัง
“พูดบ้าอะไรของแก จะจับฉันไปฆ่าสิไม่ว่า”
“มองยังไงก็อยากกินมากกว่านะ” ยัยจินเถียงแล้วยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนหันไปสนใจยัยน้ำค้างต่อ เช่นเดียวกับฉันที่เบือนหน้าหนีเขากำลังมองมามองจนทำตัวไม่ถูกอยู่แล้ว
“ไม่ต้องเ
