“ไอ้ไม นั่นๆ คนนั้นไง”
เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นด้านหลังจนฉันกับจินต้องหันไปดู ก็เห็นว่าเป็นพวกนักฟุตบอลที่กำลังเดินตามหลังพวกเราออกมา คงจะไปห้องพักนักกีฬาที่อยู่ด้านนอกนี้
ฉันรีบหันกลับมาเมื่อสายตาดันประสานเข้ากับดวงตาคู่คมของใครบางคนที่มองมาทางพวกเราพอดี ความมั่นใจมันหล่นหายไปอีกแล้วเวลาที่เห็นเขา เห็นสายตาของเขาที่กำลังมองกันแบบนั้น
“น้องคณะมึงไม่ใช่เหรอ ทำไมจะไม่รู้จัก” รุ่นพี่คนนั้นยังคงพูดต่อ
“แล้วไง”
“มึงไม่ช่วยใช่ไหม เออ เดี๋ยวกูถามน้องเขาเองก็ได้”
ฉันไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองนักหรอกแต่รู้สึกเหมือนพวกเขากำลังพูดถึงฉันหรือไม่ก็ยัยจินอยู่แน่ๆ เพราะตอนนี้ก็มีพวกเราที่กำลังเดินอยู่รอบริเวณนี้ จะมีพวกผู้หญิงอีกกลุ่มอยู่ด้านหน้าแต่พวกนั้นไม่ใช่คณะเดียวกับเรา
จนเราสองคนเดินมาถึงรถที่จอดอยู่หน้าห้องพักของนักกีฬาก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ใครบางคนวิ่งมาขวางด้านหน้าเอาไว้ เขาสวมชุดแบบเดี
