ลูกไม้ที่หล่นใต้ต้น
(สลิลเล่าเรื่อง)
ครอบครัวเล็กๆ ของผมได้ขนมและของกินเล่นหลากหลายอย่าง และก่อนกลับยังแวะซื้อไอศกรีมตรงช่องไดร์ฟทรูจากร้านไก่ทอดชื่อดังระหว่างรอคิวรับอาหาร ลูกสาวผมที่นั่งอยู่เบาะหลังคนเดียวก็ชวนตะวันคุย
“ขอบคุณนะคะ พี่เก่งจังทำให้หนูได้รางวัลด้วย” เธอชื่นชมเขา และผมรับรู้ได้ว่าอคติที่มีคงบางเบาลงไปแล้ว
“ครับ เอาไว้โอกาสหน้าเราไปเที่ยวกันอีกดีไหม”
“ได้เลย เดี๋ยววันเกิดพี่กำปั้น พี่ต้องพาหนูไปอยู่แล้วนี่นา”
เมื่อไข่เอ๋ยพูดอย่างนั้นผมจึงสะดุดใจ เรื่องนี้ผมยังไม่ได้บอกลูกสาว ดังนั้นเธอรู้ได้อย่างไรว่าผมอนุญาตให้ไปบ้านสายบัว
“วันเกิดใครนะ ไข่เอ๋ย” ผมถามลูกสาวเสียงเรียบๆ แต่คงฟังดูดุอยู่สักหน่อย
“อ้าว...” เด็กหญิงเอ่ยได้เท่านั้นจึงรีบก้มหน้างุด
“คืนนี้เด็กๆ ต้องรีบเข้านอนนะครับ พรุ่งนี้ไข่เอ๋ยมีส่งการบ้านตอนเช้าด้วย” ตะวันจับสัญญาณบางอย่างได้จึงช่วยไกล่เ
