ตอนที่28 เหงา

1198 Words

อีกฝ่ายหนึ่งคนที่ออกจากบ้านมาตั้งแต่เช้ากำลังยืนรอสายข่าวอยู่กับเจ้าพระยาที่ท่าทีอยู่ไม่สุขเท่าไหร่ "เป็นอะไรสารวัตร ใจลอยไปถึงด้วยอังคารแล้วเหรอ" แพรชมพูที่ยืนกอดอกอยู่เอ่ยถามคนที่เอาแต่ยืนใจลอยอยู่ไม่สุข "นั่นปากเหรอผู้กอง เฮ่อ ผู้กอง เวลาผู้หญิงโกรธทำไมชอบเหวี่ยงใส่หะ" เจ้าพระยาเอ่ยก่อนที่จะนั่งลงบนม้านั่ง เขาทำให้เจนติยาโกรธอีกแล้ว แถมคุณเธอยังออกอาการเหวี่ยงวีนใส่เขายกใหญ่ "ไม่รู้" คำตอบสั้นๆง่ายๆออกมาจากปากแพรชมพูทำเอาเจ้าพระยาแทบอยากยกมือขึ้นเคาะหัวอย่างหมั่นไส้ "นี่เป็นผู้หญิงจริงๆป่ะเนี้ยผู้กอง ให้ตายเถอะแค่คำถามนี้ยังตอบไม่ได้" เจ้าพระยาเอ่ยอย่างพาลๆ ก่อนที่จะก้มลงมองนาฬิกาข้อมือ "ไม่รู้ เพราะผู้หญิงโกรธมีหลายสาเหตุ ต้องรู้สาเหตุก่อนว่าทำไมถึงโกรธถึงขึ้นเหวี่ยงวีนได้ แต่ถ้าเหวี่ยงทั้งที่ไม่มีสาเหตุอาจจะเพราะอยู่ในช่วงวันนั้นของเดือนก็ได้" แพรชมพูเอ่ยบอกก่อนที่จะห

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD