ตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นก็ยิ่งทำให้ใบข้าวเลือกหลีกเลี่ยงบุรินหนักกว่าเดิม โชคดีที่ทั้งสองเรียนคนละคณะ นาน ๆ บังเอิญเจอพวกเขาบ้างจึงเลี่ยงไม่ยาก เว้นแต่ตอนนารีทักชักชวนพี่ชายร่วมโต๊ะ เธอก็จะทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็นเขา
แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ใบข้าวเปลี่ยนไปเล็กน้อย ก็คงเป็นระยะห่างจากพี่รหัสอย่างอาทิตย์ คนที่เปิดใจคุยกันได้สักพักนี่เอง
ไม่ใช่ว่ามีอะไรกับบุรินแล้วจะปิดกั้นตัวเองและไม่กล้าคบผู้ชายที่ไหน แต่เธอแค่ยังไม่ชินและรู้สึกผิดต่อรุ่นพี่ตัวเองอย่างบอกไม่ถูก เหมือนเธอหักหลังเขายังไงก็ไม่รู้ นั่นเลยขอรักษาระยะห่างสักพัก ขอปรับตัวให้เรื่องมันผ่านไปสักหน่อยก่อนแล้วค่อยกลับมาเป็นเหมือนเดิม
“อะไร ทำหน้าเหมือนปวดขี้” มีนาทักนารีขึ้นเมื่อเพื่อนเดินมาทิ้งตัวนั่งด้วยใบหน้าไม่สบอารมณ์จากอะไรสักอย่าง
“ก็หงุดหงิดสิ” ตอบกลับอย่างไม่ปิดบัง
“เรื่อง”
“เหอะ! ก็ฉันดันไปรู้มาว่าอีพี่ชายตัวดีของฉันน่ะ มันไปแ
