บุรินขึ้นมาเคาะห้องน้องสาวอย่างรีบร้อน และไม่นานประตูก็เปิดออกอย่างเฝ้ารอเหมือนกัน
“ข้าวล่ะ”
“กลับไปแล้ว”
“แล้วคุยกันรู้เรื่องหรือยัง”
“ยัง”
“แล้วพี่จะเอายังไง”
“ไม่รู้ รอเพื่อนเราตัดสินใจนั่นแหละ” เขาพูดอย่างหนักใจไม่น้อย “อย่าพึ่งพูดเรื่องนี้ให้แม่รู้เข้าใจไหม”
ย้ำเรื่องสำคัญออกมาอย่างหวาดกลัว กลัวว่าสุดท้ายแม่จะเป็นคนเลือกคำตอบสุดท้ายให้เขา และแน่นอนว่าคำตอบของแม่มันทำให้กลัวพอ ๆ กับรอคำตอบจากใบข้าวตอนนี้
“แล้วถ้าข้าวเก็บเด็กไว้ล่ะ” อดถามพี่ชายอย่างสงสัยไม่ได้
“....” เงียบอย่างไร้คำตอบเหมือนกัน ได้แต่หวังและภาวนาว่าขอให้เธอไม่เลือกทางเดินของคุณแม่วัยใส
“ที่พี่เบียร์อยากให้ข้าวเอาเด็กออก เพราะแฟนพี่หรือเปล่า” การเงียบของพี่ชายเธอรู้ดีว่าคำตอบคืออะไร แต่เหตุผลเพราะแฟนตัวเองไหม ถ้าใช่ก็ใจร้ายกับเพื่อนเธอเกินไป เพราะใบข้าวเองก็ไม่ได้อยากท้องเหมือนกัน
แล้วอีกอย่าง แฟนกับลูก มันเที
