The Billionaire's Creed

THE BILLIONAIRE'S CREED US Copyright © 2021 by SUMMERJHEAN. All rights reserved. ISBN: 978-1-7375872-1-7 This story is a work of fiction. All names, characters, locations, and incidents are products of the author's imagination or have been used fictitiously. Any resemblance to actual persons living or dead, locales, or events is entirely coincidental. The uploading, scanning, downloading, text file conversion, and distribution of this E-book in any form or by any means — electronic, mechanical, screenshots, photocopying, video recording, or otherwise—without the copyright holder's permission is illegal and punishable by law. Any unauthorized reproduction, distribution, public display, and illegal selling of this story without the author's (SUMMERJHEAN) permission is subject to copyright infringement under US Copyright Law. Please purchase only authorized electronic editions of this literary work and do not participate in or encourage electronic book piracy of copyrighted materials. Your support of my literary work copyright is greatly appreciated. * * * CHAPTER 1 Starts here . . . TRENT Seven years earlier. . . Kararating lamang ng mga bagong hotel student affiliates galing Pilipinas sa Riviera Santorini Hotel. Sampung estudyante na naman ang mag-training rito. Leviste Hotels, teamed up with the private schools in the Philippines upang bigyan daan na maranasan ng mga estudyante ng kursong HRM (Hotel and Restaurant Management) at Culinary Arts students kung paano gamitin ang kanilang kaalaman sa reyalidad ng buhay. Ang mga estudyanteng ito ay nagbayad upang matanggap sa on the job training. Ngunit dahil gusto kong maranasan nila kung paano makipagsapalaran sa ibang-bansa. May sahod ang bawat isa sa kanilang habang nag on the job training. Taliwas sa mga na unang batch ng student affiliates na galing sa iisang kolehiyo. Ang mga estudyanteng ito ay galing naman sa iba’t ibang pribadong kolehiyo sa Pilipinas. Kapansin-pansin ang isa sa mga estudyante. Siya’y bukod tangi sa lahat. Matangkad, mestisa parang manika ang mukha at napakaganda ng pigura ngunit mukhang tatanga-tanga. Gayunpaman, I can’t deny the fact I am attracted to her. Her name seems to ring a bell ng makita ko sa listahan. Bago sila dumating I already called Daddy to ask about Lotlot kung nasa Pilipinas ito ngunit walang alam si Dad. He said for a long time he doesn’t talk to his best friend. Gusto ko sanang malaman kung siya si ang childhood friend ko. Hindi ko na rin matandaan ang mukha ni Lotlot - kulot. I was fifteen the last time I saw her. Kung hindi lang talaga dahil sa pangalan niya malamang nasampulan ko na ito ng kasungitan. I am not grumpy. Palabiro talaga ako. But for new affiliate students I need to show authoritative aura para matakot ang mga ito at sumunod sa patakaran. Para akong tangang nagsasalita ngunit iba naman ang tinitingnan nito. She was staring at the beach na kitang-kitang sa conference room ng hotel. “Eyes and ears on me, Miss Montero. I don’t repeat instructions,” wika ko sa ma-autoridad na pamamaraan. They are all wearing name tags with their embossed name on them. Gustong kong makuha ang atensyon niya kaya ko iyon ginawa. I might have embarrassed her dahil namula ang ilong at tenga nito. Magandang pagmasdan ang mukha niya habang namumula sa kahihiyan. I wasn’t rude. I want her to look at me. Mas maganda pa ba ang dagat kaysa sa guwapo kong mukha? That’s precisely what I would tell her kung siya lang ang nasa harapan ko. “I’m sorry, sir. I am fascinated with the ocean view. Ang ganda-ganda kasing ganda ko.” Hindi pala tanga ma-angas pala siya. She knows well maganda siya.Nag-tawanan ang mga estudyanteng kasamahan nito. “Kalurkey, Lucy! Ikumpara mo ang sarili mo sa dagat?” “Bakit hindi ba maganda naman talaga ako?” “Ibig kong sabihin mas maganda ka pa sa dagat.” “Kaya loves kita sobra, Jaedynn! Hindi ka lang bolero. Sinungaling ka pa.” “This is not time for you two to make. . . to make kulitan. Listen up!” Mukhang gay ang kasama niya ngunit bakit may kirot akong naramdaman ng niyakap niya ito? “Sir, handsome. Matatas ka pala mag-Tagalog. Pinoy ka ho ba?” tanong nito sa akin. “Obvious ba?” sarkastikong sagot ko sa kaniya. “Eh, sir mukha po kayong Greek God. Parang Adonis lang ang peg. Akala ko Grego kayo. May girlfriend na ho kayo? Asawa? Anak?” Sunod sunod na tanong nito sa akin. Siya na yata ang best description ng “don’t judge the book by its cover.” Kung gaano ka-amo ang mukha nito at gaano mukhang tanga ay siya namang pagka-assertive at jolly niya. Maraming alam. Sasagotin ko ba? O hahayaan ko siyang mag-isip? “Who said you could ask personal queries, Miss Montero. As far as I know, you signed a contract to work at this hotel and not for you to ask me personal questions. Labas sa trabaho ang personal kong buhay.” “Ang sungit mo naman, sir. Nagtatanong lang. Okay, understood. Bawal magtanong. Mag-lecture ka na sir para matapos no po ang litanya mo. Medyo nakakasura na rin tumititig sa Adonis mong mukha. Asan ang hustisya? Nang magpasabog yata ang maykapal ng kaguwapohan sinalo mo lahat. Sige, sir tatahimik na po ako. Gusto ko ng mag-relax. Pinagpahinga mo naman muna sana kami bago ang meeting. Haggardness na kami at gutom na rin ako. May pagkain na ho ba?” Walang preno pala ang bibig nito. “Lunch will be served in half an hour.” “Ah, sir. Last na hirit na. Hindi ka po nagpakilala. What’s your name?” “Trent.” “Full name, sir.” “Trent Valencia.” “Manager ka rito, sir?” Gusto ko sanang sabihin ako ang may ari ng hotel na ito at maari kitang pabalikin sa Manila kung kailan ko gusto. Buti na lamang naisipan kong gamitin ang apelyido ni Mommy. Hindi iyon declared sa legal name ko dahil ang gusto ni Daddy ay ang Riviera-Leviste ang dalhin kong pangalan. I am the heir to Leviste Group of Companies and Riviera Limited. But I decided to pretend na regular na empleyado rin lang ako. “Yes. Listen up! I hate repeating myself. There are rules bound to be followed ng lahat ng affiliate students. The owner of this hotel created this rules para matiwasay na makapagtapos ang mga estudyante at umuwi sa Pilipinas na may karunungang taglay sa pagpapalakad ng hotel o sa pagtatakbo ng kitchen. I mean, being a chef. Ang sinumang lumabag sa patakaran na ito ay maaring e- terminate ang contract at any time. All these rules are subject to immediate termination of contract and deportation. Una, tatlong IR (information report) ng pagkakamali are sanctions for termination. Pangalawa, punctuality, and attendance are necessary. Tatlo beses na absence maliban kung may sakit is subject to termination. Pangatlo, poor job performance. Aanhin ng hotel na ito ang estudyanteng tatamad-tamad? If you are one of them. You are only wasting your parents' money kung wala naman kayong matutunan. You are not here for vacation in the first place. You are here to train and learn. Pang-apat, leaving the hotel premises without permission. Kailangan kumuha ng holiday slip kung lalabas at mag-liliwaliw indicating the places you are going. Responsibilidad kayo ng hotel. Anything that happens to you within the three months is our company's liability. At ang huli, Employee to employee love affairs is forbidden unless the contract has ended." Natahimik ang lahat ng estudyante pati na rin si Miss Montero. Lamukos ang mukha nito sa huling patakaran na binanggit ko. I admit, I might break my own rules. "Any questions?" “Sir, paano kung ma-inlove ang isa sa amin sainyo?” tanong ni Jaedynn. “Ang tanong maiinlove ba ako sa isa sa inyo? Kids, matanda na ako. Ang babata ninyo pa para sa isang katulad ko.” “Si sir, sabi mo ayaw mo ng personal matters. But then, you admitted you’re single. Sige, sir. Pagkatapos ng affiliation liligawan kita. Ready to mingle ka pa naman siguro 'di ba?” Hindi ako nakasagot agad sa turan ni Miss Montero. Walang kangatogngatot at pagaalingana ako nitong tinanong. She's very straightforward and it's quite challenging for me. Minabuti kong ibahin ang usapan at e-dismiss na ang mga ito dahil hindi ko na kaya pa ang pasimpleng pagtitigan naming dalawa. “Sa tenth floor ang mga kuwarto ninyo. Doon nakatira lahat ng staff ng hotel. Girls, you will occupy the red room. Boys, you are staying in the green room. Maliwanag ba?” “Yes, sir.” “Go to your designated rooms and be at the lunchroom in ten minutes.” Sinundan ko pa ng tingin si Miss Montero. Kung buhay siguro ang kapatid ko halos mag-kaedad lang siguro sila. If only Dad found Ysabella’s whereabouts, may katuwang sana ako magpatakbo ng negosyo. Isang akong arkitekto. I graduated Bachelor’s in Architectural Engineering in Barcelona, Spain, at Universidad Europea at the age of twenty-two. After receiving my license as an architect. I had a few architectural projects, one of them is Riviera Santorini. Pinakamatagal ko itong bisitahin sa lahat branches ng Leviste Hotels. I designed Riviera Santorini. I usually stay here for a month taliwas sa ibang Leviste hotel branches na ilang araw lang ang executive visits na ginagawa ko. Ipinamahala na sa akin ni Daddy ang Leviste Group of Companies pati na rin ang Riviera Limited. Right after graduation, hindi ko man lang naranasan ang magliwaliw. I become a workaholic. Maging love life ay hindi ko na rin na bigyan pansin. “Sir, pinatatawag po kayo ni Chef Jade. Kakain na raw po.” Hindi ko inaasahang uutusan ni Jade si Miss Montero. I am in the middle of lusting over her photos. Palihim kong kinuhaan siya ng stolen shot kanina habang iniintriga nito ang pagkatao ko. Buti na lamang at hindi niya nakita kong anong pinagmamasdan ko sa cellphone ko. “I’ll be right out," sagot ko rito na hindi ko man lang tinapon ng tingin. Nagitla pa ako ng nasa tabi ko na ito nakadungaw sa aking cellphone. Huli na para itago pa. “Sir, you are staring at me earlier. At nakita ko rin kinunan ninyo ako ng stolen shot. Is that it? Sir, ang chaka ko riyan! Do you want a selfie picture of me? Selfie kaya nating dalawa para sweet at romantic? ” “May kakapalan rin ang apog mo noh, Miss Montero.” “Lucy, sir. Call me Lucy.” “Didn’t I make myself clear? Love affairs are forbidden, and that does not exclude me.” “Deny to the bones ka pa, Sir Trent. Nakita ko na. You're lusting on my photo. Ayan oh, ebidensya." I look down at hindi nga siya nagbibiro. Kung puwede lang lamunin na ako ng lupa sa kahihiyan. "My opinion? Forbidden love affairs are more enticing than you know. . . legal. Wanna give it a try, Trent?”