LAURA’S Point of View
Agaw atensyon ang mga taong nasa harap ko sa di kalayuan ng table. Umalab ang galit sa aking damdamin ng makita sila dito. Iba talaga ang epekto nila sa akin.
"Hey, are you okay?" Kalabit ni Syd sa akin.
Inangat ko ang aking mga mata, nakita ko ang pagtataka sa mukha ng mapagtanto ko na napakahigpit na pala ang hawak ko sa kanya. Nagulat din ako sa reaksyon na nagawa ko, kaya naman bumitaw ako.
"Uhm, ok lang, sorry." Pag-aalangan na sabi ko.
'Anong gusto mong kainin?" masiglang tanong niya.
"Kahit ano, ok lang! Kung ano ang kakainin mo, yun na din ang sa akin. Thanks." Pinilit kong ngumiti para hindi maging awkward sa kanya. Ayoko rin mahalata ang pagkaiba ng mood ko dahil sa pamilyang nasa harap ko, ang mga Anderson.
Hindi naman nakakapagtaka na nandito sila d
