LUIS ANDERSON’S Point of View
Sinalubong ko si Laura na palabas ng restaurant.
"Laura."
Ngumiti ito sa akin. Papalapit naman si mom at hindi maipinta ang sama ng mukha nito. Ayaw na ayaw niya talaga nakikita si Laura. Malaki talaga ang galit nito. Hinablot ni mommy ang kamay ko at itulak. Siya ngayon ang kaharap ni Laura. Alam ko ang ugali ni mommy at hindi ito papayag na magpatalo.
"Laura, ang landi mo talaga. makinig ka sa akin! Kapag sinubukan mong....."
"Mom," pagpipigil ko rito. Walang kinalaman si Laura sa mga desisyon ko. "Tumigil ka na, pwede ba?"
"Luis, ang tigas talaga ng ulo mo! Bakit mo kailangan tulungan ang malanding babaeng ito? Talagang ako pa ang pinapatigil mo? Ginagalit mo ba talaga ako? Ha?" sigaw nito sa akin.
Nasa harapan namin si Laura. Imbes na bigyan ko it
