LAURA’S Point of View
Sa oras na ito ay pauwi na ako galing sa palengke. Namili ako ng stock at pagkain na lulutuin para mamaya. Papasok na ko sa building ng makita ko ang aking kapatid sa malayo. Tumakbo ito papunta sa akin ng makita ako.
“Laura, sorry.” hingal na sambit nito.
“Kuya, bakit nagpunta ka na naman dito? Sabi ko sa iyo, wag ka na din humingi ng sorry para sa pamilya mo.”
“Pero…..”
“Hindi naman ikaw ang may kasalanan. Hindi mo naman alam na pupunta din sila doon. At isa pa, iba ka naman sa kanila.”
“Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko ngayon?”
“Busy ako kuya, marami akong ginagawa.” saad ko..
“Ikaw talaga, lagi mo na lang akong pinag-aalala. Naisip ko galit ka sa akin. Come on, bigyan mo naman ako ng yakap para naman mawala ang sama ng loob ko sa iyo.”
Lumapit ako sa
