When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
หลังจากที่เคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว พวงชมพูก็เดินทางไปทำงานที่เคียงจันทร์รีสอร์ท การเดินทางไปครั้งนี้มันไม่ใช่ในฐานะนักท่องเที่ยวอีกต่อไป เธอต้องไปอยู่ที่นี่ในฐานะพนักงาน รายได้ที่มันน้อยลงมันอาจจะทำให้เธอต้องประหยัดเงินมากขึ้น แต่ก็มีที่พักฟรีและอาหารฟรีถึงสามมื้อ เป็นสวัสดิการที่ไม่ต้องใช้เงินเลยด้วยซ้ำ บางทีการอยู่กรุงเทพแล้วเงินเดือนเยอะมาก อาจจะไม่เหลือเท่าเงินเดือนน้อย แต่แทบไม่มีค่าใช้จ่ายเลยอย่างที่เธอกำลังเป็นอยู่ “ยินดีต้อนรับเพื่อนร่วมงานคนใหม่ค่ะ” ดารุณีฝ่ายบุคคลเพียงคนเดียวของรีสอร์ทกล่าวหลังจากที่เธอปฐมนิเทศน์พนักงานใหม่เรียบร้อยแล้ว “ขอบคุณนะคะที่รับเม่ยเข้าทำงาน” พวงชมพูเอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกขอบคุณจริงๆ ไม่อย่างนั้นป่านนี้เธอก็ยังไม่รู้เลยว่าเธอต้องทำอะไรต่อไปดี “ฟ้ารับเพราะว่าเห็นความตั้งใจของคุณเม่ย ขอให้มีความสุขกับงานที่นี่นะคะ” ดารุณีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มจริงใจ เ