“Okay...”
Ella had to buckle herself while looking at Rabago’s scrunched face.
For once, she was more than sure that the first word that came out of her boss name was wrong-- hindi ito mukhang ‘Okay’ habang nakataas ang mga kilay na nakikipag-usap sa kanila.
Pangalawa, ni-hindi siya makaupo ng diretso sa silya. Kanina pa siya pigil na pigil na sumayad ang kanyang pang-upo sa kahoy na mwebles. Actually kanina pa nangangalay ang mga hita niya sa pagsuporta ng kanyang timbang. Kaya lang...
‘Dang Cons, lagot ka mamaya sa opisina.’ She swallowed when her sore womanhood touched the cushion. Although she was back to wearing her tight jeans, tumatagos pa rin ang masarap na hapdi ng nangyari kagabi. Daig niya pa ang sinilihan ng pigilan niyang mapangiwi at pasimpleng tumagilid ng upo. In the en
