เพื่อน(สวาท)สนิท 4P

Episode 20 : สมยอม NC30+++

ทางด้านของหมูหวานเมื่อมาร์คเห็นว่านาฬิกาของเธอนั้นถูกกดโทรออกไปแล้ว เจ้าตัวก็เลือกที่จะเดินเข้ามาปลดนาฬิกาของเธอ ก่อนที่จะโยนลงจากชั้นของโรงแรม

"ปล่อยเราไปเถอะนะมาร์คเราขอล่ะ"

"แกก็รู้ว่าเราชอบแก แกก็ทำเหมือนไม่เห็นเรา ถ้าวันนี้เราได้แกเราก็อยากจะรู้ว่าแกจะทำเหมือนเดิมอีกไหม"

"มันไม่มีประโชยน์หรอก เรามีแฟนแล้วนะ"

"พวกไอ้ดีนอ่ะหรอ"มาร์คถามออกมาขณะที่เขานั้นเดินเข้าไปหาร่างบางที่ขยับตัวเองนี้ แต่ยังไม่ทันที่เธอนั้นจะได้ทำอะไรร่างหนาก้จับที่ข้อเท้าของเธอพร้อมออกแรงในการดึงทำให้ร่างบางนั้นขยับตัวเองเข้าหหาตัวเองอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มาร์คไม่รีรอที่จะขยับตัวเองขึ้นไปบนเตียงพร้อมกับการที่เขานั้นดีันให้คนตัวเล็กลงไปนอนบนเตียงนอน มือของเขาถูกใช้รวบมือของร่างบางพร้อมกบการที่เขานั้นจับให้มือของร่างบางนั้นไว้เหนือหัว

มาร์คใช้มืออีกข้างสัมผัสลงที่ทรวงอกของร่างบาง มือหนาเริ่มบีบเค้นเพื่อเรียกความต้องการของร่างบางให้ออกมามากกว่าเดิม และเหมือนจะได้ผลเป็นอย่างดีเมื่อคนตัวเล็กนั้นรู้สึกเหมือนตัวเองนั้นมีความต้องการเกิดขึ้นกับตัวเอง

"อืมม์"มาร์คปล่อยมือของคนตัวเล็กได้เป็นอิสระ ก่อนที่ตัวเขาเองนั้นจะเริ่มก้มลงไปจูบที่ริมฝีปากของร่างบาง คนตัวเล็กจากเดิมที่เคยขัดขืนแต่ตอนนี้เจ้าตัวนั้นกลับตอบสนองอีกคนเพราะฤทธิ์ยาที่เธอนั้นได้รับเข้าไป

"เป็นยังไง รสจูบของฉันสู้สามคนนั้นได้บ้างไหม"ร่างหนาเอ่ยถามออกมาก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะก้มลงไปจูบตามซอกคอของคนตัวเล็กเพื่อทำการฝากร่องรอยไว้ให้กับเธอ

ใบหน้าคมเริ่มขยับตัวเองเคลื่อนที่ลเพื่อที่จูบลงที่เนินอกของหยิงสาว พร้อมกับการที่เขานั้นใช้มือของตัวเองไปลูปไล้สัมผัสที่เนินสาวของร่างบางที่เริ่มมีน้ำรักของเธอไหลออกมาให้ได้สัมผัส จนตอนนี้จิสติ้งของเธอนั้นเริ่มเปียกชุมเพราะน้ำรักของเธอ

"พร้อมแล้วนะ"มาร์คที่รู้ว่าตัวเองไม่ได้มีเวลามาก เขานั้นถึงไม่รอช้าที่จะขยับตัวเองไปถอดเสื้อผผ้าของตัวเองออกมา พร้อมกับการที่เข้านั้นขยับตัวเองมาถอดเสื้อผ้าให้กับคนตัวเล็ก

จนทั้งสองนั้นไม่มีอะไรหลงเหลือไว้ใหห้ได้ปกปิดร่างกาย มาร์คจูบลงที่ริมฝีปากของร่างบางอีกครั้ง ก่อนที่เจ้าตัวนั้นขยับตัวเองไปอยู่ระหว่างขาของร่างบางท่อนเอ็นที่พร้อมใช้งานถูกนำไปถูไปมาที่่ร่องสวาทของหญิงสาว ทำให้คนตัวเล็กที่เหมือนจะมีสติกลับไม่หลงเหลือไว้เลยแม้แต่น้อย

"อืมม์ ซีดส์"ร่างบางใช้มือจับที่ทรวงอกของตัวเองทั้งสองข้างเพื่อเป็นการระบายความเสียที่เกิดขึ้นกับตัวเอง

"พร้อมนะ"มาร์คเอ่ยออกมาก่อนที่จะจับท่อนเอ็นของตัวเองดันเข้าไปายในรูรักของคนตัวเล็ก

"โอ้แน่นจริง..ไม่แปลกใจทั้งไหมพวกนั้นมันหลงเธอจัง"มาร์คเรื่อมขยับเอวสอบทันทีเมื่อท่อนเอ็นของตัวเองถูกดันเข้าไปภายในรูรักจนสุดทางเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มก็เริ่มขยับตัวเองด้วยจังหวะที่เรียกว่าหนักหหน่วงไม่น้อย

"อืมม์ อ่ะๆ ซีดส์ เสียวแบบนั้นมันเสียว"ร่างบางเอ่ยออกมาเมื่อท่อนเอ็นของร่างหนานั้นขยับเข้าออกรูรักของเธอด้วยความเร็วและหนักหหน่วงจนคนตัวเล็กขยับตัวเองไปตามแรงที่ร่างหนานั้นส่งมาให้ จนมาร์คต้องจับที่เอวสอบของเธอไว้เพื่อที่จะไม่ให้เธอนั้นขยับตัวเองไปตามแรงที่เขานั้นส่งมา

ทางด้านของดีนเมื่อเข้าเดินทางมาถึงดรงแรมของมารืคแล้วเขานั้นก็ไม่รอช้าที่จะตรงเข้าไปถามที่เคาร์เตอร์ตอนรับ

"มาร์คที่นี่ไหม"ดีนเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียกว่าไม่ได้เบาเลยสักนิด

"ค่ะ"พนักงานตอนรับเอ่ยออกมา ด้วยท่าทางที่เรียกว่าอดที่จะกลัวร่างหนาตรงหน้าไม่ได้

"แล้วตอนนี้มันอยู่ไหน"ธีร์ถามออกมาด้วยท่าทางที่ร้อนรนไม่ต่างจากดีนเพราะความเป็นห่วงที่เขานั้นมีให้กับคนตัวเล็ก

"อยู่ที่ห้องพักชั้นบนครับ ว่าแต่พวกคุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ"ผู้จัดการเอ่ยถามออกมา พร้อมมองทั้งสองคนที่ตอนนี้หันกลับบมามองเขาด้วยสายตาเป็นคำถาม

"ผมเป็นผู้จัดการของที่นี่"

"ผมต้อทำไงถ้าจะขึ้นไปตอนนี้"

"คงไม่ได้ครับ เพราะดูเหมือนนายจะติดแขกครับ"

"งั้นกูแจ้งตำรวจ"

"ได้ใช้ไหม"เฟิร์สที่เดินเข้ามาใหม่ก็ถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดันไม่น้อย

"ขอหาอะไรครับ"ผู้จัดการถามออกมาด้วยท่าทางที่เรียกว่ากวนประสาทจนดีนนั้นเริ่มโมโหมากกว่าเดิม

"มึงอยากให้กูพูดใช่ไหม"ดีนถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่กดลงต่ำด้วยการพยายามควบคุ้มอารมณ์ของตัวเอง

"นายครับ มีคนมาขอพบครับ"

"ให้ขึ้นมา"มาร์คที่เพิ่งพาคนตัวเล็กไปส่งปลายทางก็เอ่ยตอบ

"เชิญครับชั้นบนสุด"ทั้งสามที่ได้ยินคำพูดของผู้จัดการก็ไม่รีรอที่จะขึ้นไปชั้นที่เขาบอก แต่เมื่อพวกเขานั้นมาถึงก้อดที่จะหัวเสียอีกรอบไม่ได้

"ไอ้เชี้ยแมร่งเล่นลิ้น"เฟิร์สเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียถึงที่สุด

"กูเจอนะ มึงตายคาตีนกูแน่"

"อ้าวมาทำไรกันเยอะแยะเลย"มาร์คเดินออกมาจาห้องพักของตัวเองก่อนเอ่ยทักทายทั้งสามที่ยังพยาามคิดอยู่ว่าคนตัวเล็กนั้นอยู่ห้องไหน

"หมูหวานอยู่ไหน"เฟิร์สถามออกมาต่างจากดีนที่รีบเข้าไปในห้องที่มาร์คเพิ่งเดินออกมา

"ธีร์"เสียงของดีนดังขึ้นทำให้ธีร์วิ่งเข้าไปภายในห้องอีกคน

"ไอ้สัสมึงทำไรเธอ"

"อย่านะ เธอสมยอมเอง"เฟิร์สที่จะชกหน้าของอีกคนก็ต้องทิ้งมัดของตัวเองลอย่างเก็บอารมณ์ ก่อนที่มาร์คจะเดินชนไหล่ของอีกคนเดินออกไป

เฟิร์สเดินเข้าไปภายในห้องก็เห็นว่าดีนยืนมองคนตัวเล็กด้วยสายตาที่คาดโทษเธอไม่น้อย

"น่าจะโดยยาว่ะ"ธีร์เอ่ยออกมาก่อนที่จะหันไปหยิบเสื้อผ้าเพื่อที่จะสวมใส่ให้กับคนตัวเล็กที่ยังอยู่ไม่นิ่งเท่าไหร่

ดินที่มองไปยังร่องสวาทที่มีน้ำสีขาวขุ่นเลอะเปอะเปื้อนอยู่ก็อดที่จะกัดกล้ามตัวเองเพราะความโมโหไม่ได้

"พาไปอาบน้ำก่อน"ธีร์ที่ได้ยินคำพูดของเพื่อนก็พยักหน้าแล้วก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้นจากเตียง แขนเรียวโอบที่คอของร่างหนาก่อนที่จะพยายามดึงใบหน้าของธีร์ให้ก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของตัวเอง

"หมูหวาน อยู่นิ่ง"ดีนเอ่ยออกมาเสียงดุทำให้คนตัวเล็กหันกลับไปมองที่คนตัวเล็กก่อนที่เจ้าตัวนั้นก้มใบหหน้าของตัวเองลงทันที

"เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะ แล้วจะพากลับ"

"แต่"หมูหวานที่ได้ที่ธีร์พูดออกมาเธอก็เอ่ยออกมาอย่างคัดค้านคนร่างหนา

"ไม่งอแง"

ธีร์ใช้เวลาไม่น้อยกับการอาบน้ำให้กับคนตัวเล็กจนเขานั้นแน่ใจว่าเธอนั้นสะอาดทุกส่วนแล้วเขานั้นก็พาคนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำ

"มานี้มา"เฟิร์สเอ่ยเรียกคนตัวเล็กที่เหมือนเธอนั้นจะเริ่มได้สติดีแล้วเจ้าตัวนั้นก็หันมามองเฟิร์สก่อนเดินเข้ามาหาร่างหนา โดยที่เธอนั้นไม่กล้ามองไปที่ดีน

หลังจากทั้งหมดกลับมาถึงที่บ้านของดีนเรียบร้อยแล้ว โดนที่ดีนให้หมูหวานนั่งมากับเฟิร์ส

"ลงมาได้แล้ว"เฟิร์สที่เห็นว่าคนตัวเล็กไม่ยอมลงจากรถก็เอ่ยเรียกเจ้าตัวที่ยังงนั่งอยู่ที่เดิม

"ก็"

"มันจะโกรธเพราะไม่ยอมลงมาเนี่ยแหละ"ธีร์เอ่ยออกมาทำให้คนตัวเล็กยอมเดินลงมาจากรถอย่างจำใจ