เพื่อน(สวาท)สนิท 4P

Episode 15 : ทำงาน Nc18++

หลังจากที่ทั้งสามทานอาหารเสร็จพวกเขานั้นก้พากันแยกย้ายไปทำงาน โดยที่ให้หมูหวานอยู่ที่นี่จนกว่าพวกเขานั้นจะกลับมา ทำให้หมูหวานได้มีเวลาเป็นของตัวเอง เพื่อที่จะได้ไปรายงานตัวเอง เพื่อเข้าทำงานหลังจากที่เธอเพิ่งรู้เมื่อวานตอนกำลังจะกลับมาที่นี่ เธอก็ได้ข้อความส่งกลับมาให้เธอนั้นได้รู้ว่าเธอได้งานป็นเลขาของบริษัทของเพื่อนรุ่นเดียวกันกลับเธอเป็นเขานั้นเรียนคนละคณะกับเธอ

หญิงสาวเดินทางมาที่บริษัทเพื่อที่จะรายงานตัวกลับเจ้านายของเธอ ตามที่ฝ่ายบุคคลติดต่อเธอไป

"ขออนุญาตินะคะ พอดีมารายงานตัวเข้ามางานค่ะ"หมูหวานเดินตรงเข้าไหาพนักงานที่เป็นฝ่ายประชาสัมพันธ์เหมือนกับวันแรกที่เธอมายื่นใบสมัครที่นี่

"ต่ำแหน่งอะไรคะ"พนักงานที่ฝ่านประชาสัมพันธ์ถามคนตัวเล็กออกมา

"เลขาประทานค่ะ"หญิงสาวเอ่ยตอบออกมาพร้อมยิ้มให้กับคนตรงหน้า

"สักครู่นะคะ"พนักงานเอ่ยตอบออกมาก่อนที่เธอจะกดสายโทรศัพท์ออกไปทันที แต่เธอคุยเพียงไม่นานก่อนที่จะวางสายแล้วเดินออกมาจากหลังเคาร์เตอร์ที่เธอนั่งอยู่

"เดี๋ยวฉันพาไปค่ะ"พนักงานเอ่ยออกมาก่อนเดินนำหน้าคนตัวเล็กไป หมูหวานก็ไม่ถามอะไรออกมาเพียงแต่เดินตามหญิงสาวไปเท่านั้น

"เดี๋ยวเข้าไปให้ห้อเลยนะคะ ท่านประธานอยู่ในห้องแล้วค่ะ"

"ขอบคุณนะคะ"หมูหวานเอ่ยออกมาก่อนที่จะเดินเข้าไปภายในห้องของประทานบริษัท โดยที่เจ้าตัวนั้นไม่ลืมที่จะเคาะประตูก่อนเข้าไป

"ขออนุญาตินะคะ"หมูหวานเอ่ยออกมาก่อนเดินเข้าไปภายในห้อง จนมาหยุดยืนอยู่ที่กลางห้อง ทำให้เธอได้เห็นใบหน้าของคนที่ยังคงสนใจอยู่กับเอกสารบนโต๊ะ

"พรุ่งนี้มาเริ่มงานเลยนะ"ร่างหนาเอ่ยออกมาท่ามกลางความเงียบ ก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะเงยหน้ามองไปยังหมูหวาน

"ใช่หมูหวานไหม"ชายหนุ่มเอ่ยถามออกมาพร้อมจับจ้องใบหน้าหวาน

"ค่ะ"

"โอเครเดี๋ยวผมนี้มาทำงานเลยนะ"

"ได้ค่ะ"

"กลับได้เลย"สิ้นเสียงของร่างหนาคนตัวเล็กก็เดินออกไปจากห้องทันที เธอไม่ได้แวะที่ไหนต่อเพียงแต่เดินทางกลับมาที่บ้านของดีนเลยทันที

ช่วงเย็นเสียงรถที่เคลื่อนที่เข้ามาจอดภายในโรงถถึงสามคันทำให้หมูหวานที่นั่งล่นโทรศัพท์อยู่รับรู้ได้ถึงการมาของทั้งสามคนที่มาถึงพร้อมกับเหมือนกับเจ้าตัวนั้นนัดกันมา

"พรุ่งนี้ต้องไปทำงานเลยหรอ"ธีร์เอ่ยถามออกมาทั้งๆ ที่เข้านั้นยังไม่ได้เดินเข้ามาภายในห้องรับรองอย่างรีบร้อน

"อะไรนะ พูดใหม่"หมูหวานที่ได้ยินไม่ชัดก็ถามออกมาอีกครั้ง

"พรุ่งนี้ต้องไปทำงานเลยหรอ"ธีร์เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ คนตัวเล็กแล้วถามออกมาด้วยเสียงที่ไม่ได้ดังมากเท่าไหร่

"ใช่…ทำไมหรอ"หมูหวานถามออกมาพร้อมมองไปยังทั้งสามสลับไปมา

"เปล่านะ แค่อยากรู้ว่ารู้จักกับบริษัทนั้นดีแล้วใช่ไหม"ดีนถามออกมาต่างที่ตัวเองคิดอย่างที่เจ้าตัวนั้นไม่ได้คิดที่จะปิดบังแต่อย่างไร

"ก็ไปทำงานไม่ได้คิดเรื่องอื่น หรือแกคิดว่าเราเป็นคนแบบนั้นวะ"หมูหวานถามออกมาเมื่อเจ้าตัวนั้นรู้ว่าดีนกำลังคิดอะไรอยู่

"ก็ไม่ว่า แค่อยากรู้ว่าตอนแรกที่ไปสมัครเพราะอะไร"

"เปล่า แค่ส่งไปเฉยๆ ไม่คิดว่าจะได้"หมูหวานตอบออกมาตามตรงเพราะเธอไม่คิดว่าจะได้บริษัทนี้ด้วยซ้ำ แต่กลับเป็นบริษัทที่ติดต่อมาที่แรกและที่เดียวทำให้เธอไปสัมภาษณ์แล้วได้เข้าทำงาน

"โอเคร"ดีนเอ่ยออกมาก่อนจะเดินขึ้นไปยังชั้นสอง ด้วยท่าทางที่อคนนั้นเป็นแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าเจ้าตัวนั้นไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่ แต่ก็แค่ไม่พูดออกมาเท่านั้น

ทางด้านของอีกสองคนก็ไม่มีใครพูดอะไรเพียงแต่เฟิร์สนั้นที่เดินไปหยิบเบียร์กระป๋องมาเท่านั้น

"หยิบมาเพื่อด้วย"เสียงของดีนดังออกมาอีกครั้งทำใ้คนตัวเล็กที่นั่งหน้าเศ้าอยู่มองไปยังเจ้าตัวโดยที่เธอลืมไปว่าธีร์ก็นั่งอยู่ข้างตัวเอง

"เป็นอะไรไปคะ"คนตัวเล็กถามออกมาก่อนที่เธอจะหันไปมองธีร์ พร้อมสายตาที่เรียกว่าอ้อนจนคนที่เห็นทำอะไรไม่ถูก

"อันนี้เขาเรียกว่า โงหัวไม่ขึ้นแล้วนะมึง"ดีนเอ่ยออกมาขณะที่ตัวเองเดินเข้ามาหาหมูหวานอีกครั้งหลังจากที่รับเบียร์มากจากเฟิร์ส เรียบร้อยแล้ว

"ตกลงจะทำงานใช่ไหม"หมุหวานพยักหน้าให้กับดีนที่เดินกลับมาหาตัวเองก่อนที่เขานั้นจะก้มลงมาจูบที่ริมฝีปากของเธอเมื่อเขานั้นได้คำตอบของคนตัวเล็กแล้ว

"ได้แต่ถ้ามันทับลอยฉันมันตาย"ดีนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียกว่าขู่มากกว่าเตือน แต่เหมือนคนตัวเล็กจะได้รับรู้ว่าคนที่ต้องการขู่เธอไม่ได้มีแค่คนเดียวเท่านั้น เพราะอีกสองคนก็จับจ้องมาที่เธอเช่นกัน

"จำไว้นะเราไม่ได้คิดที่จะขู่เท่านั้นนะ"ะีรืหันใบหน้างามเข้ามารับสัมผัสที่เรียกว่าโหยหาของตัวเองมากกว่าความเร้าร้อนเหมือนที่ดีนนั้นส่งมาให้เธอ

"ทำหน้าเข้า"ธีร์ที่ปล่ยอให้คนตัวเล้กเป็นอิสระแล้วก้เอ่ยออกมาเพราะสีหน้าของเธอนั้นทำเหมือนตัวเองนั้นเหมือนตัวเองกำลังถูกขัดใจ

"อยากได้มากกว่าจูบหรอคะ"เฟิร์สทิ้งตัวเองลงนั่งข้างร่างบางก่อนที่เขานั้นจะเอ่ยออกมา พร้อมมือที่ลูปไหลไปที่ต้นขาของคนตัวเล็ก ซึ่งตอนนี้เธออยู่ในชุดกางเกงขาสั้น กับเสื้อเชิ๊ตที่เดาก็รู้ว่าไปเอาของใครมาใส่

"กูเนี่ยอยากจะคิดค่าเสื้อชิบหายเลย"ดีนเอ่ยออกมาก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปดึงม่านปิด

"ถ้าบอกว่าใช้จะทำให้ไหมล่ะ"เฟิร์สที่ได้ยินคำพูดของร่างบางเขาก็ไม่รอช้าที่จะขยับตัวเองเพื่อที่จะจูบลงบนริมฝีปากของเธอ โดยที่เขาไม่รอให้เสียเวลาในการส่งมือไปกอบกุมที่ทรวงอกคู่งามของคนตัวเล็ก พร้อมออกแรงในการขย้ำ บีบเค้น แต่เพียงไม่นานเขาก็ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระ ก่อนที่ตัวเองนั้นจะจับให้คนตัวเล็ก ถอดเสื้อเชิ๊ตของหมูหวานอกทำให้เห็นเพียงแต่เกาะอกสีดำเท่านั้น

ส่วนทางด้านของดีนเจ้าตัวปิดม่านจนครบแล้วเจ้าตัวก็ขยับตัวเองเดินออกยังนอกบ้านเพื่อที่จะสูบบุหรี่ มือหนาของธีร์ที่เคยอยู่เฉยในตอนแรกตอนนี้เข้านั้นส่งมาจับที่ทรวงอกของร่างบางอย่างอดที่จะหมั่นใส่เธอไม่ได้ เขาใช้มือหนานั้นบีบเค้นที่ทรวงของคนตัวเล็กเพียงเล็กน้อย

"ฝากหน่อยนะ"

"เอ้าไปไหน"เฟิร์สที่เห็นว่าธีร์ลุกจากโซฟาก็ถามออกมาอย่างสงสัย

"ไปหาเหล้าแดก"ธีร์เอ่ยออกมาก่อนจะเดินออกไป