หนี้รักมาเฟียเถื่อน

อีเอมตายแน่

ชะเอมตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเวลาบ่ายโมงเธอมองไปรอบๆห้องก็ไม่เจอเจ้าหนี้แถมยังเสื้อผ้าวางไว้ให้พร้อมอาหารที่ปิดไว้มิดชิด

"หรือกูจะแค่ฝันไปว่ะ เมื่อคืนยังเต้นเพลงเอวเธอเด้งๆๆๆอยู่เลย"

ชะเอมรีบลุกไปอาบน้ำแต่เมื่อหยิบชุดมาก็ต้องตกใจชุดนี้มันเป็นเพียงชุดนอนบางๆที่มองทะลุถึงด้านในแถมชุดชั้นในก็ไม่มีให้อีก แล้วจะออกไปยังไงล่ะ

"อะไรวะเนี้ยทำไมกูต้องมาอยู่ที่นี่ด้วยวะ โทรศัพท์ใช่ๆโทรศัพท์"

ชะเอมรีบวิ่งมาหากระเป๋าแต่ก็ไม่พบสุดท้ายเธอก็เหยียบเข้ากับซองเอกสารเธอจึงหยิบขึ้นมาอ่านอีกรอบนึง สัญญากู้เงิน2ล้านบาท ผู้กู้คือนางสาว เอมิกา พร้อมลายเซ็น

"เชี้ยย ฮือๆๆ"

ชะเอมทรุดลงร้องไห้อย่างหนักจนเวลาผ่านไปประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างของชายคนนึงชะเอมจึงรีบดึงผ้ามาปิดชุดนอนที่สวมใส่

"ร้องไห้ทำไม"

"ฉันอยากกลับแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะฉันจะรีบหาเงินมาคืนให้ที่บ้านฉันเป็นไร่ส้มที่ใหญ่ที่สุดเดี๋ยวจะให้พ่อกับแม่โอนเงินมาให้นะฮือๆๆ"

"ไร่ของที่บ้านเธอรายได้ติดลบมา2ปีแล้ว จะเอาเงินที่ไหนมาชดใช้ฉันฮะ"

"ปล่อยหนูไปเถอะนะ คุณจับหนูมาทำไมมันผิดกฎหมายนะคะ" ฉันต้องใจเย็นพูดจาดีๆไม่งั้นอาจจะตายได้

"ใครบอกฉันจับตัวเธอมา เธอต่างหากเสนอตัวให้ฉันเอง!"

"ฮะ" อีเวรความร่านไม่ปราณีจริงๆ

"เธอเล่นไพ่ที่บ่อนฉันได้เป็นแสนจนเพื่อนเธอเอาเงินไปจ่ายค่าเหล้าเบียร์ ทุกคนพยายามลากเธอกลับแต่เธอไม่ยอม สุดท้ายเล่นเสียเกือบสองล้านจะโดนกระทืบตายห่าฉันเลยต้องชดใช้ให้แต่ก็ต้องทำสัญญากู้ให้ถูกต้อง "

"แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่"

"เธอบอกขอเอาตัวมาขัดดอกกระโดดเกาะหน้ารถจนทุกคนเอือมระอาฉันเลยต้องพาเธอมา แถมอ้วกมาทั้งทาง!"

"จริงเหรอคะ"

"เออ!!"

"ถ้างั้นปล่อยหนูกลับเถอะนะคะ หนูต้องกลับไปเรียน"

"ได้แต่ต้องมาคุยกันก่อน หยิบสัญญาขึ้นมาดู"

ชะเอมรีบหยิบสัญญาขึ้นมาดูอีกครั้งตามที่ชายหนุ่มบอก

"ในสัญญาระบุว่าข้อที่1 เธอต้องชดใช้เป็นรายวันได้วันละ3000฿ ไม่เกิน2ปีก็หมด "

"วันละ3000จะเอาที่ไหนมาให้!!"

"ฟัง!! ข้อที่สองจ่ายเป็นเดือน เดือนละ10000฿ แต่จะมีดอกเบี้ยมากกว่าข้อแรกเพราะยืดระยะเวลาออกไป"

"เดือนละหมื่นเลยเหรอคะ"

"อืม อีกข้อนึงมาทำงานใช้หนี้ ฉันจะหักจนกว่าจะคบตามจำนวนที่กู้ไป"

"ทำงานอะไรคะ"

"มีหลายอย่างถ้าสนใจฉันจะบอก"

"สนใจค่ะ!!"

"เสื้อผ้าของเธอฉันทิ้งไปหมดแล้วเดี๋ยวแม่บ้านจะซื้อชุดใหม่มาให้"

"ขอบคุณค่ะคุณจะให้หนูทำงานอะไรคะ"

ชายหนุ่มมองดูเรือนร่างของชะเอมเธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้ริ้วขี้เหร่ถ้าแต่งตัวก็สวย งานที่เหมาะกับเธอก็คงเป็นงานในบ่อนหรือไม่ก็ผับ

"ทำงานในผับก็แล้วกันแล้วนี่เรียนอยู่ปีอะไรแล้ว"

"4ค่ะ เพิ่งเปิดเรียนเมื่อวานเลย"

"งั้นก็ทำงานที่ผับนั่นแหละ เธอชื่ออะไร"

"ชะเอมค่ะ เรียกเอมเฉยๆก็ได้แล้วคุณชื่ออะไรคะ"

"คีย์"

"คุณคีย์มีแฟนหรือยังคะ?"

"ถามทำไมถ้าคิดที่จะเอาตัวเข้าแรกเธอจะรู้ว่านรกมันเป็นยังไง"

"ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ คุณเอาหนูมาอยู่ในห้องแบบนี้กลัวแฟนคุณจะเข้าใจผิด"

"ฉันยังไม่มีแฟน"

"อ๋อ...."

ชายหนุ่มชำเรืองมองชะเอมอีกครั้งเธอกำลังทำท่าทางครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

"ถ้าหนูเอาตัวเข้าแรกเพื่อลดหนี้สินได้ไหมคะ"

ชายหนุ่มมองหน้าชะเอมอีกครั้งเมื่อได้ยินประโยคนี้

"ทำไมถึงอยากเสียตัวนัก"

"หนูยังบริสุทธิ์อยู่ มันพอจะช่วยลดหย่อนหนี้สินได้บ้างไหม"

"ไว้ฉันจะพิจารณาอีกที"

ก๊อกๆๆ

"เข้ามา!"

น้ำเสียงขรึมขลังของคุณคีย์ทำให้ชะเอมหวั่นใจ ตอนนี้เธอต้องมาเป็นหนี้เพราะความเมาถ้าพ่อกับแม่รู้เธอคงแย่แน่ๆ

เมื่อแม่บ้านเอาชุดมาให้ชะเอมก็รีบเดินเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนชุดแต่สายตาของคุณคีย์ยังเหล่มองเรือนร่างพร้อมกับกัดปากเบาๆ

ชะเอมเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดเดรสสีขาว แม้จะหน้าสดแต่เธอก็สวยธรรมชาติหน้าหลงไหล

"หนูแต่งตัวเสร็จแล้วค่ะ"

"เดี๋ยวฉันจะออกไปคุยธุระจะเลยไปส่งเธอจะได้รู้ที่อยู่ และจำไว้ว่าถ้าคิดหนีครอบครัวเธอและสวนส้มของเธอจะถูกทำลายจนไม่เหลืออะไรเลย!!"

"ค่ะ"

ชะเอมเริ่มกลัวเมื่อสายตาและน้ำเสียงของคุณคีย์เริ่มเปลี่ยนไป เธอได้แต่ก้มหน้ารับกรรม ประตูห้องถูกเปิดเธอก็ต้องตกใจ ลิฟต์กระจกใสกำลังพาเธอลงมาที่นี่มันเป็นตึกสูงทุกชั้นเป็นคาสิโน

"ที่นี่เป็นคาสิโนที่ถูกกฎหมาย ชั้นที่11-14จะเป็นที่หาความสุขของเหล่านักพนัน"

"เงินดีไหมคะ หนูหมายถึงทำงานตรงนั้นเงินดีไหม"

"อยู่ที่จะรับลูกค้าได้เท่าไหร่"

คุณคีย์อธิบายสถานที่ให้เธอเข้าใจอยู่กรุงเทพมาตั้งหลายปีไม่เคยรู้เลยว่ามีสถานที่แบบนี้ด้วย

รถยนต์คันใหญ่ขับมาจอดด้านหน้าจากนั้นบอดี้การ์ดก็รีบมาเปิดประตูให้ ทั้งสองนั่งรถออกมาด้วยกันแต่ชะเอมกับรู้สึกเกร็งไม่กล้าขยับ

"พักอยู่ที่ไหน"

"หอพักจันทร์เจ้าค่ะ"

"อืม"

__________________

เพราะความเมาแท้ๆเลยชะเอม??

เจอกันอีกทีช่วงเที่ยงนะคะเดี๋ยวมาลงให้ทุกเรื่องเลย??