ชะเอมมือไม้สั่นเพราะยังเหนื่อยและเพลียจากการโดนทารุณอย่างรุนแรง ชายหนุ่มกับยิ้มเย้ยให้กับผลงานของตัวเอง ดูชะเอมตอนนี้ซีดไปทั้งตัว
“ต่อไหม” ผมถามเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“เชิญไปหาบรรดาเมียคุณเถอะ”
“ไปจริงอย่าโกรธก็แล้วกัน”
ชะเอมถึงกับวางช้อนลงทันทีเมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดประโยคนี้แต่ชายหนุ่มกับตีมึนหันไปส่งยิ้มให้กับหนูนาที่นั่งมองอยู่ไม่ไกล
“หนูอิ่มแล้วขอขึ้นไปนอนก่อนนะคะ”
“เดี๋ยว!!”
“อะไรอีกคะ”
“กินข้าวให้หมด เร็วๆ!”
“เฮ้อ!” ฉันจำใจตักข้าวกินแม้ตอนนี้จะเจ็บตรงส่วนที่โดนกระทำจนไม่สามารถเดินปกติได้ หลังจากที่ข้าวหมดจานฉันก็รีบดื่มน้ำแล้วฝืนใจเดินกลับขึ้นมา
“คุณคีย์ครับคุณเอมไม่สบายหรือเปล่า” บอดี้การ์ดเดินมาถามเมื่อเห็นชะเอมเดินกุมท้องเข้าลิฟต์ไป
“เด็กดื้อก็แบบนี้แหละ พรุ่งนี้เตรียมรถให้พร้อมกูต้องไปคุยงานกับคุณอุษา”
“ครับ”
ผมรีบเดินตามขึ้นมาบนห้องก็พบว่าชะเอมหนีนอนไปก่
