เจคอบกับลูกน้องที่เพิ่งมาถึงจุดเกิดเหตุมองเศษซากของสิ่งมีชีวิตดำมะเมี่ยมจนไม่เหลือชิ้นดีอย่างเจ็บใจ สัญชาตญาณอันแรงกล้าบอกเขาว่าแม่ตัวแสบหนีไปแล้ว
“บัดซบ! ถ้ารู้ว่าจะหายเข้ากลีบเมฆแบบนี้พ่อเอาปืนยิงยาสลบจัดการแล้วลากตัวกลับอังกฤษเสียก็ดี” มาเฟียหนุ่มสบถลั่นด้วยความเดือดดาล วาจาโคตรห่ามที่หลุดออกมาจากปากเจ้านายทำให้เดียร์โกแทบสำลักน้ำลายตัวเอง
“ถึงขั้นต้องใช้ปืนยิงยาสลบเลยเหรอครับนาย” ลูกน้องคนสนิทถามเสียงกลั้วหัวเราะ
“ก็เออสิวะ ผู้หญิงโหดและบ้าดีเดือดก็ต้องเจอแบบนั้นแหละมันถึงจะสาสม เจอตัวเมื่อไหรพ่อจะจับขึงพืดสักเจ็ดวันเจ็ดคืนเลย ฮึ่ม!” เสียงห้าวกระด้างคำรามกระหึ่มคาดโทษ
“จากนี้เป็นต้นไปไม่มีรอยเท้าอย่างที่เราตามมาเลยครับ จะว่าทรายกลบก็ไม่น่าจะใช่เพราะรอยเท้าม้ายังมีอยู่ประปราย บางทีเธออาจจะเป็นหนึ่งในศพที่โดนสังหารก็ได้นะครับ” หลังจากเดียร์โกกับคนที่ชำนาญเส้นทางในทะเลทรายตรวจสอบดู
