“ผมหมายถึงหิว ‘เมีย’ ต่างหากล่ะ” หลังจากใช้ปลายนิ้วกระด้างเชยคางมนขึ้นมาสบสานกับนัยน์ตาพราวระยับ เจคอบก็เอ่ยออกมาอย่างยิ้มๆ
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ” คนถูกเรียกว่า ‘เมีย’ อย่างเต็มปากเต็มคำเชิดหน้าคอแข็ง
“พูดอีกทีซิว่าคุณไม่ใช่เมียผม พ่อจะจับปล้ำมันในรถนี่แหละ”
“เจคอบ เนย์สมิธ!” เจ้าของใบหน้าแดงซ่านเค้นเสียงลอดไรฟัน พร้อมมองใบหน้าหล่อบาดใจตาดุวับ
“ชื่อผมเอาไว้เรียกตอนที่เรากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันดีกว่านะทูนหัว”
“หยุดพูดแบบนี้ซักทีได้ไหม” สาวเจ้ากลอกตาไปมาอย่างเอือมระอากับความห่ามของพ่อตัวโต
“โอเค…ผมจะหยุดพูดเรื่องผัวๆ เมียๆ ก่อนก็ได้ เพราะนี่มันก็สายมากแล้ว ฉะนั้นเราต้องไปทำงานเดี๋ยวนี้ เดียร์โกออกรถได้แล้ว” ท้ายประโยคเจ้าของน้ำเสียงทรงอำนาจหันไปออกคำสั่งกับคนสนิท ครั้นเห็นว่าสาวน้อยในอ้อมแขนเตรียมจะประท้วงเจคอบก็ก้มลงแนบปากหยักกับปากสีระเรื่อ จุมพิตแผ่วพลิ้วทว่าซาบซ่านสะท้านทรวงสา
