ทั้งสองนั่งจิบไวน์ด้วยกันอยู่สักพักไป ๆ มา ๆ เป็นพีรดาอีกแล้วที่ตาเริ่มปรือปรอย พวงแก้มแดงปลั่งเมื่อแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหลายแก้วเริ่มออกฤทธิ์ อาจเพราะความดีใจมากจนเกินไป โดยลืมไปว่าไวน์ชนิดนี้ถ้าดื่มมากไปก็เมาได้
“คุณปราณต์คะ กวางขอใช้ห้องน้ำหน่อยนะคะ” เธอตั้งใจจะลุกขึ้น แต่ยืนได้ไม่เท่าไหร่ก็เซล้มลงบนตักแข็งแรงของเจ้าของห้อง ด้วยความใกล้ชิดสัมผัสแนบเนื้อ ทำให้พีรดาถึงกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก แล้วเมื่อรู้ตัวว่ากำลังนั่งทับบางอย่างของปราณธร เธอรีบลุกขึ้นด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน ทว่าปราณธรกลับรั้งร่างเล็กไว้ก่อนอุ้มเธอพาเข้าห้องน้ำเอง
พีรดารีบร้องห้ามด้วยดวงตาเบิกกว้าง แต่สองมือเรียวก็ตะครุบรอบคอของเขาอย่างอัตโนมัติเพราะกลัวตก ขณะที่เจ้าของวงแขนกลับยิ้มประกายตา
“คุณออกไปก่อนสิคะ กวางขอทำธุระส่วนตัวแป๊บ” เธอไล่คนที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ราวกับแกล้งเธอเล่น ภายหลังเข้ามาในห้องน้ำแล้ว มือเล
