ปราณธรดับเครื่องยนต์แล้ว เตรียมจะลงจากรถ หากก็ต้องเลิกคิ้วเล็กน้อย เมื่อคนข้าง ๆ ทำท่าจะไม่ลงมา นั่งนิ่งเสียจนเขาอดยิ้มไม่ได้
“ถึงแล้ว ลงมาได้แล้วครับ” ปราณธรนึกเอ็นดูคนตัวเล็กที่มองเขากะพริบตาปริบ ๆ ราวกับระแวงสงสัย ทว่าสุดท้ายเธอก็ก้าวลงจากรถแล้วตามเขาเข้าไปในลิฟต์แต่โดยดี
เพนต์เฮ้าส์ที่นี่เงียบสงบ ส่วนตัวที่สุด ส่วนเรื่องความปลอดภัยไม่ต้องพูดถึง คอนโดลักชัวรี่ระดับสากลแบบนี้ ทุกอย่างจึงดีเลิศ สมกับราคาเกินหลักสิบล้าน
“เข้ามาได้แล้ว” ปราณธรกล่าวเชิญหญิงสาวที่ยืนทื่ออยู่หน้าห้อง ดวงตากลมโตที่มองเขาคล้ายกับว่าเขาคือตัวอันตรายก็ไม่เชิง
พีรดาจำต้องตามเขาเข้าไป เพราะคิดว่าขึ้นมาถึงที่แล้วจะกลัวทำไม หญิงสาวกวาดตามองห้องชุดขนาดใหญ่ อย่างสำรวจและคิดว่าชาตินี้ถ้าไม่รู้จักกับปราณธร เธอคงไม่มีโอกาสได้มาเหยียบสถานที่สุดหรูแบบนี้ได้เลย
ห้องนี้กว่าใหญ่กว่าบ้านของเธอด้วยซ้ำ โทนสีผนังห้องเป็นสีเ
