ตอนที่ 7 บริการนั่งกินข้าว 2
1157 Words
“ได้ค่ะน้านุช” จริยาระบายยิ้มอย่างรู้สึกผิดนิด ๆ แต่เพื่อความสบายใจของแม่เพื่อน หล่อนก็พร้อมจะโกหกตามที่เพื่อนต้องการ ส่วนเรื่องเงินตั้งใจจะไปคุยกับบิดาจริง ๆ อยู่ต่อสักพักจริยาก็ขอตัวกลับ เพราะมีเรียนช่วงบ่าย พีรดาจึงอาสาไปส่งจริยา เพราะต้องการจะคุยเรื่องงานที่อีกฝ่ายเคยเกริ่นไว้เมื่อหลายวันก่อน
“ขอบใจจีจี้นะที่ช่วยเราโกหกแม่เมื่อกี้”
“ไม่เป็นไรหรอก” จริยาพยักหน้าเข้าใจพร้อมเกาะกุมมือเล็กเย็นเฉียบของเพื่อนรักบีบเบา ๆ เมื่อเห็นแววตาหม่นเศร้าของคนตรงหน้าแล้วอดที่จะรั้งเข้ามากอดไม่ได้
“กวางไม่ต้องคิดมากนะ เดี๋ยวเรื่องเงินเราจะกลับไปคุยกับคุณพ่อให้เอง เราคิดว่าท่านไม่ปฏิเสธหรอก”
“อย่าไปรบกวนคุณลุงเลย เราก็แค่พูดให้แม่เราสบายใจเท่านั้นเอง” พีรดาห้ามเพื่อนด้วยความเกรงใจ เธอรู้ว่าค่าใช้จ่ายในการผ่าตัด รวมค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ด้วยคงเกินแสนเผลอ ๆ อาจจะหลายแสนเลยก็ได้ เธออยากหาเงินด้วยตัวเอง ถ้าจำเป็นจริง ๆ เธออาจจะดรอปเรียนก่อน ตั้งใจหาเงินมารักษาแม่ ส่วนเรื่องเรียนค่อยเรียนต่อตอนที่พร้อมก็ยังได้
“แล้วเรื่องที่จีจี้บอกว่าจะมีงานจัดแสดงมอเตอร์โชว์ เขาจัดวันไหนเหรอ?” พีรดาทวงถามถึงเรื่องงานที่เพื่อนเคยเสนอให้ เมื่อหลายวันก่อน คิดว่างานนี้น่าจะได้เงินมากโขอยู่ ส่วนเงินรางวัลออกแบบเครื่องประดับก็ยังไม่ประกาศออกมาว่าใครจะได้ เธอไม่ค่อยหวังแล้ว เพราะวันนั้นชื่อเธออยู่ในลำดับที่สี่ เพื่อนที่เข้ารอบด้วยกันเป็นมหาวิทยาลัยอื่น ฝ่ายโน้นออกแบบสร้อย และแรงบันดาลใจก็เห็นจะถูกใจกรรมการมากกว่าของเธอด้วยซ้ำ
“วันนี้ก็ไปทำได้นะถ้ากวางอยากทำ เดี๋ยวเราจะโทรบอกพี่จิณณ์ตอนนี้เลย” จีจี้บอก อย่างใจดี
“จริงเหรอ?” พีรดาถามด้วยน้ำเสียงดีใจ เมื่อเห็นเพื่อนผงกหัวให้เป็นการบอกว่าใช่ หญิงสาวรีบโผเข้ากอดเพื่อนอีกครั้ง
“กวางไปเริ่มงานวันนี้เลยนะ ส่วนเรื่องน้านุชเดี๋ยวเรามาเฝ้าให้เอง” จริยาบอกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เมื่อกี้เห็นห้องคนป่วยแล้วมีโซฟาให้นอนพักได้สบาย ถ้าให้เธอมาเฝ้าปรียานุชช่วงที่พีรดาไปรับงานพิเศษก่อนก็น่าจะไหว
“ขอบคุณจีจี้นะขอบคุณจริง ๆ เราเลิกงานแล้วจะรีบกลับมาทันทีเลย” พีรดาบอกอย่างซาบซึ้งใจ
…..
งานมอเตอร์โชว์ปีนี้ จัดขึ้นที่สถานที่ที่เคยจัดแสดงสินค้าเหมือนอย่างทุกครั้ง ภายในฮอร์พลุกพล่านไปด้วยผู้คนที่ต่างมาดูรถและผลพลอยได้ก็คือได้เห็นสาวสวยที่ยืนโพสต์ท่าอยู่ข้างรถหรู แต่ละคนทั้งสวยและอึ๋ม เป็นอาหารตาดี ๆ สำหรับผู้เข้ามาชมรถยนต์ โดยเฉพาะหนุ่ม ๆ
ในขณะเดียวกันที่โซนโชว์รูมรถหรูของ CAR. H ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในสังคมคนรักรถ ชายในชุดสูทสีครีม กำลังเดินสำรวจความเรียบร้อยของบริเวณจัดแสดงรถ โดยมีเลขาสาวทำหน้าที่บริการอยู่ข้าง ๆ อย่างรู้งาน วันนี้บริษัท CAR. H นำรถยุโรปที่เพิ่งนำเข้ามาเมื่อสัปดาห์ก่อน มาจัดแสดงในงานด้วย จึงเป็นที่สนใจของคนในแวดวงยานยนต์ไม่น้อย และหนึ่งในนั้น หนีไม่พ้นนักธุรกิจหนุ่มอย่างปราณธร ผู้ชื่นชอบรถซูเปอร์คาร์เป็นชีวิตจิตใจ ดูได้จากที่ลานจอดรถในบ้าน มีสิบกว่าคันที่เขาสะสมมาและแต่ละรุ่นมีไม่กี่คันในโลก
“สวัสดีครับคุณปราณต์” จิณณ์หรือจรินทร์กล่าวทักทายอย่างเป็นกันเอง เพราะปราณธรเป็นลูกค้าของเขามาหลายปีแล้วตั้งแต่ที่เขาเริ่มเปิดบริษัทใหม่ ๆ ก็ว่าได้
“สวัสดีครับคุณจิณณ์” ปราณธรทักอีกฝ่าย ก่อนจะปรายสายตาไปทางใครอีกคนที่กำลังยืนอยู่ข้างรถหรูไม่ไกลจากเขา ร่างเพรียวบางในชุดสีขาวรัดรูป จนเห็นสัดส่วนชัดเจน ชวนให้ผู้ชายอาจพากันคิดไปไกลถึงไหนต่อไหน
ดวงตาคมปลาบประกายความไม่พอใจ ยอมรับว่าเธอสวยมากจนยากจะละสายตา แต่เขาอยากเห็นคนเดียวเปล่าวะ ไม่ชอบสายตาที่ผู้ชายคนอื่นมองเธอเลย
“วันนี้คุณปราณต์สนใจรถคันไหนดีครับ” ทุกครั้งเวลาจรินทร์นำรถยนต์เข้ามาใหม่ ๆ เขาจะบอกกับปราณธรก่อนเสมอ ทว่าครั้งนี้เขาไม่ได้บอกไว้ เพราะคิดว่าลูกค้าคนสำคัญท่านนี้อาจไม่สนใจสปอร์ตคาร์รุ่นนี้เท่าไหร่
“คันสีแดงใช้ได้เลยนะครับ” พูดทั้งที่สายตายังไม่ละจากหญิงสาวที่ยืนยิ้มต้อนรับลูกค้าข้างรถสปอร์ตหรู
“ได้สิครับ เชิญคุณปราณต์ตามสบายเลยครับ เดี๋ยวผมเรียกพนักงานให้นะครับ”
ปราณธรพยักหน้าก่อนจะพาตัวเองเข้าไปหาสาวน้อย ไม่สิวันนี้เธอแต่งตัวแบบนี้ดูเป็นสาวเต็มตัวจนไม่เหลือเค้านักศึกษาให้เห็นเลย
พีรดาที่เอาแต่สนใจแต่ลูกค้าคนอื่น ไม่ทันเห็นปราณธรที่มายืนอยู่แค่คืบ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่น้ำเสียงทุ้มคุ้น ๆ ดังอยู่ข้างตัว จนเธอต้องรีบหันขวับ เมื่อเห็นว่าเป็นใคร ดวงตาสุกใสอยู่ใต้คิ้วเรียวสวยขยับกว้าง!
“คุณ!... เออ” พีรดาอ้ำอึ้งพูดไม่ออก เปลี่ยนตำแหน่งสายตาไปทางพี่ชายของเพื่อนสนิทที่เข้ามาหาเธอ
“พี่จิณณ์” เธอคลี่ยิ้มสวย จากนั้นขยับมายืนใกล้ คล้ายหาที่พึ่ง ปราณธรที่เห็นสาวน้อยทำราวกับเขาเป็นเสือ กลับยิ้มอย่างชอบใจพร้อมปรายสายตาไปทางเจ้าของ CAR. H
“พอจะมีใครแนะนำรถคันนี้ให้ผมได้บ้างไหมครับคุณจิณณ์” ร่างใหญ่ในชุดสูทราคาแพงเอ่ยถามเจ้าของโชว์รูม ทว่านัยน์ตากลับจับจ้องที่สาวน้อยข้างตัวของจรินทร์ไม่ลดละ
“น้องกวางแนะนำสปอร์ตคาร์คันนี้ให้คุณปราณต์หน่อยสิครับ คุณปราณต์กำลังสนใจ” จรินทร์หันมาบอกเด็กในสังกัด เขาเป็นผู้ชายด้วยกันย่อมมองออก ว่าลูกค้ารายใหญ่อย่างปราณธรสนอกสนใจพีรดาอยู่ไม่น้อย เขาไม่แปลกใจอะไร เพราะเขาเองยอมรับว่า พีรดาเป็นผู้หญิงที่สวยมาก แต่เพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว ที่สำคัญคือ เธอเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวจึงไม่เคยคิดกับเธอมากกว่าน้องสาวคนหนึ่ง
“ค่ะพี่จิณณ์” พีรดาพยักหน้าจำเป็นต้องเข้าไปหาเจ้าของแววตาพราวระยับอย่างจำใจ
- Writer
