“เหนื่อยไหม” ไอ้เฮียถามเมื่อฉันเดินมานั่งที่ตักของเขา ซึ่งเขาอยู่ในห้องทำงาน
“แค่นั่งฟังอาจารย์สอน ไม่เหนื่อยเท่าเฮียหรอกค่ะ” ฉันว่าจบก็ซบลงที่ไหล่แกร่ง
“กินข้าวกันป่ะ” ไอ้เฮียเอ่ยชวนระหว่างที่กำลังกอดฉันอยู่
“กินเฮียก่อนได้ไหม” ฉันเงยหน้าขึ้นมาพูด แล้วยิ้มอ่อยคนตรงหน้า
ที่อ่อยก็เพราะฉันอิ่ม กระเพาะไม่สามารถยัดอะไรลงไปได้ หาอะไรทำเพื่อเผาผลาญสักหน่อยท่าจะดี
“พูดแบบนี้คิดว่าจะรอดไหม หื้ม” สิ้นประโยคนี้เรียวปากหนากดจูบลงที่แก้มของฉัน
“คิดถึงจังเลยค่ะ” ฉันว่าเสียงหวานจากนั้นก็ประกบกลีบปากหนา สอดเรียวลิ้นเข้าไปหยอกล้อในโพรงปากของไอ้เฮีย เราปรนเปรอกันด้วยรสจูบที่ร้อนระอุ ระหว่างนั้นมือหนาก็ลูบไล้ที่บั้นท้ายฉัน
เราจูบกันอยู่นาน ฉันจึงเลื่อนใบหน้ามาซุกไซ้ที่ซอกคอ ค่อยปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตออก แล้วลากไล้ไปที่แผงอก ฉันปล่อยผ่านเรื่องรอยจ้ำที่มีหญิงอื่นกระทำไว้ที่ร่างกายของสามี ฉันทำเป็นเพิกเฉย
