24 อย่าเหลิง

1392 Words

"เฮ้อ" ฉันผ่อนลมหายใจอย่างเหนื่อยล้า หลังจากที่โดนบังคับให้ออกกำลังกาย ซึ่งเป็นอะไรที่ฉันไม่ชอบ แต่พอขัดก็โดนมองค้อนใส่ "แค่นี้ทำเหนื่อย" ไอ้เฮียมันแขวะฉัน พร้อมกับโยนผ้าเย็นลงมาคลุมหัวฉัน นี่ไงไอ้คนนิสัยเสียที่บังคับให้ฉันวิ่ง ด้วยเหตุผลที่ว่า ฉันเดินไม่ได้มาหลายวัน ต้องออกกำลังกายปรับกล้ามเนื้อ ซึ่งฉันไม่วิ่งหรอก ฉันเดินเอา เดินบนลู่แบบเอื่อยๆ แต่ก็ยังเหนื่อย ส่วนไอ้เฮียก็เล่นฟิตกล้ามอะไรก็ไม่รู้ดูคึกเกินไป แล้วก็นะ เราออกกำลังกายในบ้านนี่แหละ ภายในบ้านไอ้เฮียเขามีห้องพร้อมเครื่องออกกำลังกาย จะเรียกฟิตเนตก็ได้ "ก็คนไม่ชอบ มันเหนื่อย" ฉันนั่งหมดอาลัยตายอยากพร้อมกับเงยหน้ามองไอ้เฮียด้วยสายตาเศร้าๆ "ก็หัดชอบไว้บ้าง เพื่อสุขภาพของตัวเอง" "ถ้าไม่แพ้ยาที่ใครบางคนเอามาใส่ร่างกาย หนูก็ไม่ต้องนอนอืดเป็นอาทิตย์หรอก" ฉันแขวะคนตรงหน้า เป็นเวลา7วันที่ฉันนอนนิ่งอยู่บนเตียง โดยที่มีไอ้เฮียอยู่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD