บทที่ 9 เสน่ห์ที่ชวนหลงใหล

1465 Words

มู่หรงเสี่ยวหมิงเข้าวังหลวงแต่เช้าตรู่ ฉินมู่หลานจึงออกมาให้อาหารปลาที่ริมสระอย่างเพลิดเพลิน "พี่หญิงอารมณ์จังเลยเพคะ เมื่อคืนท่านอ๋องคงจะเอาใจใส่พี่หญิงเป็นอย่างดี" ฉินมู่หลานหันไปมองเสี่ยวเยี่ยนจื่อเล็กน้อยในใจนึกเบ้ปากอย่างดูแคลน มาแล้วพวกชอบตีสองหน้า นางโยนอาหารปลาลงไปในสระ ก่อนจะยกยิ้มน้อยๆด้วยท่าทีเขินอาย "น้องหญิงช่างรู้ดียิ่งนัก ท่านพี่อ๋องทั้ง "เอา" ใจ ทั้ง "ใส่" พี่อย่างเต็มที่เลยล่ะ คิกคิก" เสี่ยวเยี่ยนจื่อลอบกำมือแน่น แต่ยังคงส่งยิ้มหวานไร้เดียงสา แสร้งทำเป็นเขินอายตามฉินมู่หลาน "น้องอิจฉาพี่หญิงยิ่งนักเพคะ ท่านอ๋องเป็นบุรุษเย็นชา เวลาอยู่กับน้องก็เขินอายเจ้าค่ะ แต่ก็ร้อนแรงไม่เบา" เสี่ยวเยี่ยนจื่อส่งสายตาท้าทายให้แก่ฉินมู่หลาน สาวน้อยนางนี้กำลังจะบอกนางอ้อมๆว่า ได้กินท่านพี่อ๋องก่อนนางเช่นนั้นหรือ? ใครเชื่อก็โง่แล้ว!! "นี่ท่านพี่อ๋อง "นี่น้องหญิงได้ร่วมหลับนอนกับท่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD