ข้ามมิติมามี...รัก

ตอนที่ 1 ดาราสาวผู้อาภัพ

กองถ่ายซีรีส์เรื่องชิงบัลลังก์รัก

"จียองวันนี้เหลือแค่อีกฉากเดียวแล้วนะ เดี๋ยวได้กลับไปพักผ่อนและล่ะ"

"ค่ะผู้กำกับ"

ผู้กำกับฮงเดินเข้ามาบอกดาราสาวสวยที่ทั่วทั้งประเทศต่างโหวตให้เธอเป็นเบอร์หนึ่งของวงการ

ทั้งงานโฆษณางานละคร ซีรีส์ ที่ต้องเห็นเธอผ่านสื่อทุกเรื่อง หลายคนมองชีวิตที่แสนสวยงามดั่งเจ้าหญิงของเธอแล้วอิจฉา

แต่สำหรับเธอแล้วมันคือชีวิตที่สุดแสนอาภัพ แฟนก็มีไม่ได้ อย่าว่าแต่แฟนเลยแม้คนคุยแก้เหงาเธอยังไม่มีเลย

อายุย่างสามสิบแล้วแม้แต่ซองเธอก็ไม่เคยเปิดกับเขาเลย ไม่นับไอ้กอดจูบลูบคลำในละครหรือซีรีส์ที่เธอเล่นนะ

ใครมันจะไปมีอารมณ์หลังกล้องคนยืนดูอยู่เป็นสามสิบสี่สิบคน แค่เธอสร้างแอคติ้งให้สมจริงได้ก็เก่งแล้ว

แต่ในใจเธออยากมีและโหยหาสัมพันธ์สวาทกับชายหนุ่มสักคนที่ หล่อ รวย คอใหญ่ อะไรแบบนี้บ้าง

แต่วาสนานางเองผู้โด่งดังแต่อาภัพแบบเธอไม่มีแม้แต่ใครเข้ามาจับเลย คงคิดว่าสวยแบบเธอคงมีแฟนแล้ว

หรืออาจไม่ชอบผู้หญิงเก่งเกินหน้าเกินตาแบบเธอก็ไม่รู้ เงินทองที่หามาก็ไม่มีเวลาใช้ แต่ก็ดีที่เธอทำให้แม่ที่เหลือเพียงคนเดียวมีชีวิตที่สุดสบายได้

นี่คงเป็นความภูมิใจเดียวในชีวิตของเธอ จียองอยากตะโกนดังว่า 'อยากมีผัว อยากเอา ' ดังๆให้ใครสักคนที่คุณสมบัติตรงตามที่เธอบอกข้างบนได้ยินจัง

"จียองเข้าฉากได้แล้วครับ "

ผู้จัดการหนุ่มสุดหล่อที่เธอแอบชอบแต่เข้าดันมีครอบครัวแล้วเรียกขึ้นขัดความคิดเพ้อฝันของเธอ

หากเธอใจกล้าและเลวพอเธอจะอ่อยจะยั่วยวนให้เขามาเป็นของเธอให้ได้

คนนี้ตรงสเปก หล่อ แสนดี รวย คอคงใหญ่หลังจากเคยเอามือปัดผ่านๆโดน เสียอย่างเดียวรักครอบครัวมากๆๆ

มันเลยทำให้ต่อมความดีของเธอที่พอมีบ้างทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะไม่สนใจเขา

"จียอง เป็นอะไรรึเปล่าครับไม่สบายรึเปล่า"

ชายหนุ่มเอามือหนานุ่มของเอามาวางที่หน้าผากของเธออย่างเป็นห่วง

"มะ ไม่ค่ะ ปกติดีไปค่ะจะได้กลับบ้านเร็วอยากพักแล้ว"

ชายหนุ่มเห็นเธอทำหน้าตาทะเล้นใส่น่ารักๆ แบบที่เธอเคยทำบ่อยๆ ก็นึกเอ็นดูขยี้ผมเธอเบา ๆ

"อื้อผมจีเสียทรงหมดเดี๋ยวถ้าโดยช่างบ่นนะ จะบอกว่าพี่แทนเป็นคนทำ"

"หึๆ ไปได้แล้วยัยตัวแสบ"

แทนไทเอ่ยอย่างเอ็นดูเขาเป็นผู้จัดการของหญิงสาวมาหลายปี ตั้งแต่เธอเข้าวงการจนตอนนี้โด่งดังเป็นนางเอกแถวหน้าของวงการเสียแล้ว

เขาเอ็นดูและรักเธอแบบน้องสาว แม้อยากเป็นมากกว่านั้นแต่ก็คงไม่มีสิทธิ์และเธออยู่สูงเกินกว่าที่เขาจะดึงลงมาให้ตกต่ำแล้ว

แทนไทมองตามจียองไปอย่างแสนเสียดาย เขารู้ว่าเธอชอบเขาช้าไปรู้ตัวอีกทีเขาก็มีลูกมีเมียแล้ว แถมเมียเขาเธอก็แสนดีและไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย

แม้รักแค่ไหนก็ต้องตัดใจ เราทั้งสองคงเดินเส้นทางรักด้วยกันไม่ได้ แต่เขายังช่วยดันให้เธอเดินไปในเส้นทางฝันของเธอได้จนสำเร็จ

"เห้ยมึงขาตั้งกล้องเครนตัวใหญ่นอตหายไปสองตัวว่ะ กูหาทั่วแล้วก็ไม่เจอ"

ช่างกล้องคนหนึ่งเดินมาพูดกับเพื่อนร่วมงาน

"เห้ยไม่ได้นะเว้ย เองก็รู้ว่าเครนมันหนักยิ่งคนขึ้นไปนั่งบนนั้นยิ่งรับแรงเยอะไม่ดีนะ รีบหาเลยก่อนจะโดนไล่ออกกันหมด" เพื่อนอีกคนรับบอก

"เอาล่ะเตรียมตัวๆ กล้องพร้อมนะ " ผู้กำกับใหญ่ถามขึ้น

"พะ พร้อมครับ" ชายหนุ่มที่หายังไงก็ไม่เจอบอกขึ้น

"มึงพูดแบบนี้จะดีเหรอว่ะ " เพื่อนคนเดิมถาม

"เอ่อไม่มีไรหรอกถ่ายฉากเดียว"

ชายร่างใหญ่บอกพร้อมกับสีหน้าที่กังวลไม่หาย

"โอเคจียองพร้อมนะ กล้องพร้อมเสียงพร้อม ไฟพร้อม แล้วก็เตรียม action!! "

"ฝ่าบาทได้โปรดหม่อมฉันไม่ได้ทำจริงๆ พระองค์ต้องทรงเชื่อหม่อมฉันนะเจ้าคะ ฮือๆ ฝ่าบาท ฝ่าบาท"

"คัท!! เยี่ยมดีมากจียอง เลิกกองได้"

บทเรียกน้ำตาเธอก็ทำออกมาได้ดีเยี่ยมสมกับเป็นนางเอกเบอร์หนึ่งจริงๆ จียองชมตัวเองในใจ

แต่แล้วจังหวะที่เธอจะเดินออกจากฉากไปอยู่ดีๆ กล้องที่ถ่ายเธอเมื่อกี้พร้อมกับทีมงานที่นั่นอยู่บนนั้นก็โค่นและล้มลงมาทับจียองอย่างจังจนเธอหัวกระแทกพื้นเสียชีวิตทันที

"ว๊ายยย!! " เสียงจียอง

"เฮ้ยยย!!" เสียงทีมงาน

"จียอง ระวัง!"

เสียงแทนไทผู้จัดการหนุ่มที่วิ่งเขามาดึงตัวจียอง เขามองและเห็นแล้วว่ามันเอียงแต่ไม่คิดว่ามันจะโค่นลงมาเร็วขนาดนี้

เสียงผู้คนแต่งเซ็งแซ่เสียงดังเข้ามาในโสตประสาทของจียองที่ค่อยๆ ดับแทนที่ด้วยความมืดดำ

ดวงตาค่อยหลับลงพร้อมกับแทนไทที่เขาก็โดนทับพร้อมกับเธอ

หากชาติหน้ามีจริงเธอคงได้เกิดมาคู่กันกับเขานะ ผู้ชายที่เธอรักมาตลอดแทนไท

จียองหลับตาลงนอนนิ่งสงบพร้อมกับชายที่เธอรัก แม้ชาตินี้ไม่สมหวังแต่ไม่เป็นไรชาติหน้าถ้าได้เกิดเธอจะรีบเอาเขามาเป็นผัวเธอให้ได้

ดวงจิตที่แรงกล้าด้วยกิเลสตัณหาราคะ หรือด้วยแรงปรารถนาแห่งรักรึเปล่าไม่รู้ดึงตัวหญิงสาวให้ข้ามผ่านวันเวลา

มายังอีกมิติอีกภพชาติหนึ่งที่เธอไม่รู้จักใครและคงไม่มีใครรู้จักเธอ

ใบหน้าที่แสนสวยมองไปยังรอบตัวที่ผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาผู้คนแต่งตัวแสนประหลาด แต่ก็คล้ายกับชุดในซีรีส์ที่เธอใส่

แต่ผู้คนเหล่านั้นกลับมองไม่เห็นเธอพวกเขาเดินผ่านเธอคล้ายเป็นอากาศธาตุ

จียองคิดว่านี่คงเป็นฉากในซีรีส์ย้อนยุคเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เธอเคยเล่นแน่ๆ แต่ทำไมคนพวกนี้ถึงมองไม่เห็นเธอ

จียองคิดและมองไปรอบไปอย่างสงสัย แต่แล้วเธอก็พบกับชายคนหนึ่งที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี

"พี่แทน พี่แทนได้ยินจียองไหมคะ จียองอยู่นี่คะ "