“กูถามน้องเบ๊บบี้ ไม่ได้ถามมึงแล้วมึงก็ไม่มีสิทธิ์มาตอบแทนน้องเค้า" พี่อาร์มบอกพี่อนาคิน
“ทำไมกูจะไม่มีสิทธิ์" พี่อนาคินบอกพี่อาร์ม
“แล้วมึงมีสิทธิ์อะไร"
“..."
“หึ แน่ใจหรอว่ะว่ามีสิทธิ์แค่นี้มึงยังตอบไม่ได้เลย"
“..."
ฉันมองไปที่พี่อนาคินที่เอาแต่เงียบกับคำถามพี่อาร์ม
“เอ่อ ฉันว่าเราไปเรียนกันดีกว่า มันใกล้จะถึงเวลาเข้าเรียนแล้ว พวกหนูไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะพี่อาร์ม พี่ไวท์ สะ สวัสดีค่ะพี่อนาคิน" ไอด้าพูดก็จะจับมือฉันออกจากตรงนั้น
“เฮ้อ~~~" ไอด้าถอนหายใจ
“ฉันขอโทษนะ ฉันเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้แท้ๆแต่กลับแก้สถานการณ์ไม่ได้เลย" ฉันพูดกับทุกคน
“ไม่เป็นไรหรอก แกไม่ผิดสักหน่อย" ไอด้าพูดปลอบใจฉันก่อนจะเดินไปเข้าเรียนกัน
“ไปเรียนกันเถอะอาจารย์มาแล้ว" แองจี้พูด
“แกว่าแองจี้แปลกๆไหม" นิตาพูดกับฉันและไอด้า
“แปลกยังไงหรอ" ฉันถามนิตา
“ก็ ทะ" นิตากำลังจะพูดเสียงแองจี้ก็เรียกพวกฉันขึ้นมาก่อน
