“อ้าว มากันแล้วนั่นไงคะคุณ” เสียงชญาณีบอกสามีทำให้หนุ่มสาวที่เดินคุยกันหนุงหนิงเข้ามาในบ้านพร้อมกันเงยหน้าขึ้นมอง ไม่คิดว่าสองสามีภรรยาจะมานั่งเล่นกันที่ศาลาหน้าบ้าน เพราะปกติทั้งสองจะชอบไปนั่งที่เคาน์เตอร์ร้านอาหารที่รีสอร์ทดูแลแขกที่มาพักช่วยลูกน้องมากกว่า
เขาและเธอทำความเคารพผู้ใหญ่แล้วเดินเข้ามาหา ในอ้อมกอดของหญิงสาวมีดอกกล้วยไม้ช่อใหญ่ติดมาด้วย
“เห็นลูกจะเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วฉันก็เป็นปลื้มแล้วล่ะคุณ” ชญาณีแอบกระซิบสามีก่อนที่ทั้งสองจะเข้ามากัน
“นั่นน่ะสินะ ผมเองก็อยากเลี้ยงหลานเต็มทีแล้ว จะได้เลิกอิจฉาเพื่อนที่มันมีหลานอุ้มแล้ว ฮ่าๆๆ” ชัชพลหัวเราะอย่างชอบใจ
“ถูกอกถูกใจจะอะไรคะคุณพ่อหัวเราะซะเสียงดังเชียว” ชาครียาเอ่ยถามผู้เป็นบิดา
“วันนี้อากาศมันดีน่ะลูก แล้วนี่หอบดอกไม้มาทำไมเยอะแยะยัยหนู” เขาเอ่ยถามลูกสาวที่ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันบ่อยนักในช่วงนี้ เพราะชาครียานั้นยุ่งกับงานที่ในตัวเมื
