เป็นอย่างที่พราวคิด ห้องปิดทึบมีกลิ่นอับจนหายใจไม่คล่อง เจ้าของบ้านสาวดันหน้าต่างให้เปิด ใช้อากาศภายนอกไล่กลิ่นอับชื้น เธอลากเครื่องดูดฝุ่นออกมาจากที่เก็บ จัดแจงตลบผ้าปูที่นอนชุดเก่า รวมทั้งปลอกหมอนและผ้าห่ม ไปวางกองไว้นอกห้อง แล้วจึงย้อนกลับเข้ามาทำความสะอาดภายในห้องอย่างเร่งด่วน เธอใช้เวลาไม่ถึง30นาที ฝุ่นที่กระจายฟุ้งเริ่มหายไป กลิ่นภายในห้องสดชื่นขึ้น พราวเลยรีบใช้ไม้ถูพื้นทำความสะอาดพื้นห้อง ตามด้วยการปูผ้าปูที่นอนชุดใหม่ หลังจากนั้นก็เข็ดทำความสะอาดเครื่องเรือนเป็นอย่างสุดท้าย
พราวเดินลงจากชั้นบน แวะบอกอาคันตุกะที่มาเยือน“ห้องเสร็จแล้วนะคะ ถ้าอยากจะพักสายตาเชิญเลยค่ะ”
ขุนยิ้มรับ “รบกวนพี่สาวเลย ขอบคุณมากครับ” เขายิ้มหวานให้ มองพี่สะใภ้ตาพราว เหงื่อของเธอออกจนชุ่ม เสื้อสีขาวเลยเปียกชื้นไปทั้งตัว บริเวณอกเสื้อเปียกเป็นหย่อมๆ จนเห็นเนินถันรำไรๆ ทรวงอวกอิ่มอวบย้อยไหวระริกเพราะแรงหอบหาย
