ชายหนุ่มลงมายืนด้านข้าง มือจับแฮนจักรยานไว้
วดียิ้มแป้น กระโจนลงจากจักรยานท่าทางคล่องแคล้ว
“ไม่ต้องรีบนะพี่ เก็บแรงไว้ทำอย่างอื่นดีกว่า”
หญิงสาวแซวคนตัวใหญ่ที่ตั้งหน้าตั้งตาปั่นจักรยานโดยไม่พูดอะไร มือซุกซนเริ่มลูบคลำคนตัวใหญ่ช้าๆ
“เดียวแวะข้างทางเลยนี่ อย่ายั่วนักสิเราน่ะ”
ชายหนุ่มปรามเสียงสั่น มือนุ่มนิ่มนั่นวนเวียนอยู่แถวๆ เป้ากางเกงจนใจตุ่มๆ ต่อมๆ
“อิๆ”
วดีหัวเราะคิกคัก เธอสอดมือกอดเอวเขาไว้แน่นๆ
บ้านไม้ขนาดกลางตั้งอยู่ท่ามกลางดงไม้ บ้านที่เธอโตมาแต่วันนี้กลับเงียบพิกล หลอดไฟหน้าบ้านส่องแสงสว่าง บ้านทั้งหลังกลับมืดมิด
“บรรยากาศชวนให้เสียตัวเนอะ”
ชายหนุ่มชวนคุย เขาจูงมือเด็กสาวเดินขึ้นบันไดแคบๆ
“หึ”
“เป็นอะไร ทำไมไม่พูดอะไรเลย?”
หญิงสาวเงยหน้ามอง แววตาเธอฉ่ำเยิ้มจนอัคราชยิ้มกริ่ม
วดีดึงมือชายหนุ่มไปที่ห้องของตัวเอง เธอปิดประตูลงกลอนแน่นหนา อัคราชหัวเราะ เขาเดินไปทิ้งตัวนั่
