บทที่7.1

1513 Words

กริ้งง ขณะที่ระบบแจ้งเตือนฉุกเฉินส่งสัญญาณไปทั่วสารทิศจนทุกคนซึ่งอยู่ภายในตัวอาคารวิ่งวุ่นกันจ้าละหวั่น ‘ตัวต้นเหตุ’ อย่างคีธ ที่สมรรถภาพทางกายเริ่มกลับสู่สภาวะปกติแล้วก็อาศัยความว่องไวที่ตัวเองมี โฉบมาหลบตรงมุมอับ แน่นิ่งพลางซุ่มมองชายชุดดำจำนวนนับไม่ถ้วนมุ่งหน้าไปยังที่ที่เขาจากมาพร้อมอาวุธครบมือ แน่นอนว่าระหว่างทาง พวกมันล้วนพบเจอภาพของพวกพ้องนอนเกลื่อนพื้นจมกองเลือด เหตุเพราะตอนออกมาจากห้อง คนพวกนั้นเป็นฝ่ายจู่โจมด้วยอาวุธก่อน คีธจึงโต้กลับอย่างสาสม…มันก็เท่านั้น โชคร้ายที่หนึ่งในพวกอวดดีดึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายไว้เพื่อกดปุ่มส่งสัญญาณ ระบบแจ้งเตือนจึงแผดเสียงลั่นอย่างที่เห็น และถ้าหากเข้าไปในห้องซึ่งเคยเป็นที่คุมขังเขา..ก็จะเจอกับพนักงานสาวที่ได้รับมอบหมายให้นำอาหารมาเสิร์ฟ ซึ่งตอนนี้ลำคอของเธอถูกบิดหมุนร้อยแปดสิบองศาเป็นที่เรียบร้อย สภาพไม่ต่างจากตุ๊กตาไร้กระดูก... “สแกนแล้ว…ค่ะ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD