9. ฝากลอย
1160 Words
EP.9 ฝากลอย
มือหนาของมามาเฟียหนุ่มบีบเข้าที่แก้มนิ่มๆสีใสของเด็กสาวด้วยความแรง จนเธอนั้นถึงกับหน้าเบี้ยวและต้องส่งเสียงร้องออกมาพร้อมกับจับไปที่มือหนาของมาเฟียหนุ่มเพื่อพยายามที่จะดึงมือของเค้าออก
“อื้ออ! นะ..นี่มันเรื่องอะไรกัน! หนูเจ็บนะ!”
“ไอหมอกมันคงจะหวงเธอไม่น้อย” มาเฟียหนุ่มพูดพรางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆกกหูของเด็กสาว ก่อนจะปล่อยมือออกและก้มลงไปดูดที่ซอกคอขาวๆของเธอแทนจนเกิดรอยช้ำสีแดง
“อื้อออ! หนูเจ็บ!”
ตุบ ตุบ ตุบ
เสียงร้องท้วงดังขึ้นพร้อมกับเสียงทุบตีเข้าที่หลังของมาเฟียหนุ่ม ซึ่งเสียงทุบนั้นดังขึ้นอยู่สองสามครั้งจนทำให้มาเฟียหนุ่มนั้นต้องถอยออกมา
“หึ! งั้นฉันฝากลอยนี้ไปให้พี่เธอดูหน่อยแล้วกัน!”
“ไอลุงนิสัยไม่ดี!!” เด็กสาวพูดพรางใช้มือเรียวเล็กของตัวเองลูบไปที่ลำคอระหงอย่างนึกรังเกียจ
“อื้อออ!” เด็กสาวถูกบีบเข้าที่แก้มอีกครั้งหลังจากที่เธอนั้นได้ด่าทอมาเฟียหนุ่มอย่างรู้สึกโมโหที่กล้าทำเรื่องแบบนี้กับเธอ
“ปล่อยหนู! อย่ามายุ่งกับหนูนะ! หนูไม่อยากรู้จักคุณทั้งสองแล้ว!!
“หึ! หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะ อย่าลืมเอาลอยที่ฉันทำใว้ให้ ไปให้พี่เธอดูด้วยล่ะ!” คาเตอร์พูดพรางปล่อยมือออกจากคางของเด็กสาวก่อนจะหันหน้ากับไปนั่งที่เดิมอย่างไม่รู้สึกผิดอะไร
“ไม่ค่ะ! หนูจะไม่เจอคุณอีก คุณมันอันตรายเหมือนที่พี่หมอกบอกใว้จริงๆด้วย!” ทันทีที่เด็กสาวพูดจบ รถของคาเตอร์นั้นก็มาจอดที่หน้าซอยทางเข้าบ้านของเธอพอดี ทำให้เธอนั้นต้องรีบเปิดประตู และลงจากรถด้วยความรวดเร็วทันที
ปัง!!
เด็กสาวรีบสาวเท้าเรียวเล็กของตัวเองเดินเข้าไปในซอยบ้านด้วยความโมโห ที่ถูกคนที่ไม่รู้จักมาทำตัวน่ารักเกียจกับเธอแบบนี้
“บ้าชมัด! ถ้าพี่หมอกเห็นรอยนี้คงต้องโดนแน่ๆ~” เด็กสาวบ่นพึมพำไปด้วยในขณะที่เธอกำลังสาวเท้าเดินเข้ามาในซอยบ้าน โดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอนั้นกำลังถูกใครบางคนจ้องมองอยู่
“ออกรถ!” เมื่อมาเฟียหนุ่มเห็นว่าเด็กสาวเดินถึงบ้านตัวเองแล้ว เค้าจึงให้รอณออกรถทันที
“นายครับ”
“…”
“นายอย่าทำอะไรเธอเลยครับ เธอยังเด็ก”
“กูบอกแล้วไง!”
“แต่.!”
“กูไล่มึงออก!”
“ขะ..ขอโทษครับนาย!”
“พรุ่งนี้กูมีงานให้มึงทำ” มาเฟียหนุ่มยกยิ้มขึ้นอย่างนึกสนุก เมื่อเค้านั้นกำลังคิดอะไรบางอย่างออก
ในช่วงหัวค่ำของวันนี้หลังจากที่เด็กสาวได้อาบน้ำเสร็จแล้ว เธอนั้นก็พยายามใช้มือถูที่คอเพื่อพยายามที่จะลบลอยแดงที่คอของเธอออก แต่ทว่ามันนั้นกับไม่ขายไป และดูเหมือนว่าจะไม่มีวิธีไหนเลยที่สามารถลบลอยนั้นออกได้ เพราะอีกไม่นานพี่ของเธอนั้นก็คงจะกลับมาถึงบ้านแล้ว
“เอาไงดีเนี่ย~ จะลบยังไงดี!”
“ตายแน่ๆเลยพี่หมอกมาแล้ว!” เด็กสาวจ้องมองไปที่หน้าบ้านพร้อมกับทำสีหน้าตกใจเมื่อเธอนั้นเห็นว่ารถพี่ชายของตัวเองมาจอดที่หน้าบ้านแล้ว ทำให้เธอนั้นต้องรีบวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวของตัวเองที่ชั้นบนมาพันรอบคอเอาใว้ก่อนเพื่อปกปิดรอยแดงที่ลำคอ
“ปลายฟ้า~ เปิดประตูให้พี่หน่อย~” เสียงของหมอกตะโกนดังลั่น เอ่ยเรียกชื่อน้องสาวของตัวเองด้วยเสียงยืดยานเพราะความเมา และเมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบเดินไปเปิดประตูให้กับพี่ชายของตัวเองทันที
“อ่าวพี่จอม มาส่งพี่หมอกหรอคะ”
“ใช่ พี่เห็นมันขับมาไม่ไหวเลยขับมาส่งเนี่ย เมาไม่เอาอะไรเลย”
“งั้นหนูรบกวนพี่จอมพาพี่หมอกมานอนตรงนั้นหน่อยนะคะ”
“โอเคจ่ะ” จอมเพื่อนสนิทของหมอกทำหน้าที่ส่งหมอกถึงโซฟา ก่อนจะขอตัวกลับบ้านเพราะมีรถอีกคันนั้นกำลังจอดรอรับเค้าอยู่
“รอดตัวไปวันนี้~ เห้ออ” เด็กสาวถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกโล่งอก เมื่อไม่ต้องมาลุ้นว่าพี่ชายของตัวเองนั่นจะสังเกตเห็นรอยที่คอไหม เนื่องจากตอนนี้หมอกนั้นกำลังเมาจนไม่ได้สติ เธอจึงทำหน้าที่เช็ดหน้าเช็ดตาให้กับพี่ชายของตัวเองก่อนจะห้มผ่าให้กับเค้า ส่วนตัวของเธอนั้นก็กลับขึ้นไปนอนบนห้องของตัวเอง
เช้าวันใหม่
เช้านี้เด็กสาวตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกที่ตัวเองได้ตั้งเอาใว้ ซึ่งวันนี้คือวันเสาร์วันที่เธอนั้นต้องเข้าไปที่ร้านกับพี่ชายของตัวเอง ทำให้เธอนั้นต้องรีบลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวและรีบลงมาด้านล่างทันที แต่ทว่าพี่ชายของเธอนั้นกับยังไม่ตื่นและยังคงนอนอยู่บนโซฟาที่เดิมเช่นเคย
“พี่หมอก!!! พี่หมอกกกกก!”
“อื้ออ~ เสียงดังทำไมเนี่ย คนจะหลับจะนอนนะปลายฟ้า~”
“ตื่นเลยพี่หมอกสายแล้วเนี่ย!! จะไม่ไปเปิดร้านใช่ไหม!”
“อื้อ~ ตื่นแล้ว บ่นยังกับแม่เลยเนี่ย~” หมอกดันตัวเองลุกขึ้นนั่งบนโซฟาก่อนจะพยายามปรับสายตาและมองไปที่ใบหน้าของน้องสาวตัวเอง จนทำให้เค้านั่นสังเกตเห็นลอยแดงๆที่ซอกคอขาวๆของเธอ
“ไปทำอะไรมาคอแดง!” ประโยคคำถามแรกที่หมอกเอ่ยถามออกมาทำเอาเด็กสาวนั้นแถ้บจะหยุดหายใจ เพราะเธอนั้นลืมตัวไปว่ารอยแดงที่คอของเธอนั้นยังคงอยู่
“อะ..เอ่อ.. หนูเกาค่ะเพราะยุงกัด!”
“ไหนเอามาดู!”
“ไม่ต้องเลยค่ะ รีบไปอาบน้ำแล้วไปร้านกันได้แล้วนะ!”
“ยังไม่จบนะ เดี๋ยวลงมาดู พี่ไปอาบน้ำก่อน”
หลังจากนั้นหมอกจึงรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องของตัวเองทันที เพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเค้านั้นก็ลงมาพร้อมกับชุดธรรมดาที่แสนจะสบาย ก่อนที่ทั้งสองนั้นจะรีบพากันไปเปิดร้านกาแฟ โดยที่หมอกนั้นลืมไปแล้วว่ายังไม่ได้สะสางเรื่องที่คอของน้องสาวตัวเอง และเมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงร้านก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า เพราะภาพที่เห็นตรงหน้านั้นก็คือสภาพหน้าร้านที่ดูเละ
เกิดอะไรขึ้นนนน
#รีไรท์เมื้อ 4/9/65
- Writer
