ตื่นเช้ามากัวเหม่ยอิงทำผักดองที่เตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวาน และเธอทำเพียงกินในครอบครัวเท่านั้น ผักดองที่ทำจึงมีเพียงหกไห มีกวางตุ้งสองไห ผักกาดสองไห และหัวไชเท้าสองไห
มื้อเช้าของวันนี้สะใภ้รองทำโจ๊กไข่ให้ทุกคนได้กิน และได้นึ่งซาลาเปาที่จะเอาไปให้คนงานอีกด้วย
“ตกลงจะให้ผมออกไปหรือเปล่า” น้องชายรองถาม
เพราะพวกเธอไม่ได้เคร่งเรื่องอาหารเหมือนบ้านอื่นที่จะแยกโต๊ะชายหญิงและเด็ก ทั้งหมดจึงมากินข้าวรวมกันที่ห้องโถงของบ้านยกเว้นแม่สามีที่ไม่สามารถร่วมได้ แต่หากย้ายบ้านบางทีแม่สามีอาจได้ออกมากินข้าวกับพวกเธอด้วย เพราะที่บ้านหลังนี้มันแคบและทำอะไรไม่สะดวก กัวเหม่ยอิงจึงไม่ฝืน
กัวเหม่ยอิงหันไปถามสะใภ้รอง “สะใภ้รองเธอว่ายังไง ถ้าเธอปฎิเสธมันก็ไม่ได้มีปัญหาเพียงแค่น้องชายสามจะได้งานช้า”
สะใภ้รองกำลังคิด เนื่องจากเมื่อคืนหล่อนได้คุยกับสามีแล้ว มันก็อย่างที่สามีว่า แม้จะเรียนจบมัธยมปลายแต่ถ้าไม่มีเ
