ข้าคือฮูหยินน้อย จวนหยงหนิงโหว

ตอนที่ 4 ข้าไม่ขอเกิดใหม่! /2

เจ้าโลกันตร์นั่งครุ่นคิดอยู่บนบัลลังก์ศิลาดำของพระองค์อยู่เพียงครู่ พระหัตถ์ยกขึ้นเท้าคางทอดพระเนตรติงห้าวห้าวเขม็งก่อนจะเหลือบสายตาไปเห็นรายชื่อหนึ่งที่อยู่ในบัญชีสวรรค์ และนั่นทำให้รอยแสยะยิ้มเหยียดปรากฏขึ้นบนพระพักตร์ พระเนตรคู่สวยลุกวาววับขึ้นมาโดยพลันเมื่อทรงคิดได้แล้วว่าจะจัดการติงห้าวห้าวอย่างไร

“เช่นนั้นก็ได้! ข้าจะเลือกร่างใหม่ให้เจ้าที่มีความงามลือเลื่องไม่แตกต่างไปจากร่างเดิม จะส่งเจ้ากลับไปสถิตในร่างใหม่ที่เห็นแล้วจะต้องพึงพอใจมากอย่างแน่นอนในเมื่อตัวเจ้างดงามราวกับอิสตรีเช่นนี้”เจ้าโลกันตร์รับสั่งแฝงเร้นความนัยบางอย่าง

รับสั่งของผู้เป็นใหญ่ในแดนปรโลกทำให้ติงห้าวห้าวดีใจเป็นยิ่งนักที่การต่อรองของเขาในครั้งนี้ประสบความสำเร็จ

“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะที่เมตตาประทานให้ตามคำขอของกระหม่อม”ชายหนุ่มก้มลงคำนับแล้วคำนับอีกก่อนจะนึกถึงยมทูตฝาแฝดขึ้นมาทันใด

“แล้วท่านลุงแฝดที่เป็นต้นเหตุทำให้กระหม่อมต้องกลายเป็นเช่นนี้ ฝ่าบาทจะให้ท่านลุงทั้งสองรับผิดชอบกระหม่อมอย่างไรบ้างพ่ะย่ะค่ะ เมื่อครู่ที่ผ่านมาทรงมีรับสั่งว่าจะให้ท่านลุงแฝดคอยดูแลอย่างใกล้ชิด ดังนั้นกระหม่อมในฐานะผู้เสียหายจากการทำงานผิดพลาดครั้งนี้จึงต้องการให้ท่านลุงแฝดคอยตามดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา และให้ความช่วยเหลือเมื่อเวลาถึงยามคับขันด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

พระโอษฐ์แสยะยิ้มเหยียดครั้นได้ยินดวงวิญญาณมนุษย์ตรงหน้าร้องขอในสิ่งที่พระองค์เคยลั่นวาจาออกไป แต่มีหรือที่ผู้เป็นใหญ่แห่งปรโลกจะเสียเปรียบแต่ฝ่ายเดียว

“ในเมื่อเจ้ากล้าร้องขอข้าเช่นนี้ ข้าก็กล้าให้เช่นกันแต่เจ้าจะต้องให้คำมั่นกับข้าหนึ่งข้อ”รับสั่งพร้อมทอดพระเนตรใบหน้าสวยที่งดงามเสียยิ่งกว่าสตรีเขม็ง

ในขณะที่ติงห้าวห้าวเมื่อได้ยินว่าเขาสมหวังตามที่ร้องขอทุกอย่างจึงไม่รีรอที่จะตอบตกลงกลับไป

“กระหม่อมยินดีให้คำมั่นกับฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”ติงห้าวห้าวตอบกลับไป

พระพักตร์พยักขึ้นลงอย่างพึงพอพระทัยครั้นทรงได้ยินเช่นนั้น

“เมื่อเจ้าอยู่ในร่างนั้นตราบจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตแล้ว ทันทีที่ละสังขารจากร่างดังกล่าว ดวงวิญญาณของเจ้าจะต้องถูกนำมาที่ตำหนักเซียนหยวนของข้า เจ้าสามารถให้คำมั่นนี้ได้หรือไม่”รับสั่งถามย้ำกลับไปอีกครั้ง

“โอ้ย! เรื่องเล็กน้อยเพียงเท่านี้เองกระหม่อมย่อมให้คำมั่นกับฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ว่าทันทีที่หมดวาระจากร่างนั้นแล้วกระหม่อมจะรีบมาที่ตำหนักเซียนหยวนของฝ่าบาทอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

ติงห้าวห้าวให้คำมั่นกับเจ้าโลกันตร์กลับไปท่ามกลางความพึงพอใจของผู้เป็นใหญ่แห่งความมืดนี้ยิ่งนัก

“เช่นนั้นก็ดีในเมื่อเจ้าให้คำมั่นกับข้าแล้วเช่นนี้ นี่คือสิ่งที่เจ้าจะได้รับ”รับสั่งพร้อมสะบัดนิ้วชี้ไปมาเล็กน้อย

พรึบ! ภายในมือของติงห้าวห้าวปรากฏธูปหนึ่งดอกสีดำทะมึนทั้งก้านขึ้นมาทันทีท่ามกลางความงุนงงสงสัยของเจ้าตัว

“นี่มันธูปไม่ใช่เหรอพ่ะย่ะค่ะ!”ติงห้าวห้าวถามกลับไป

พระพักตร์งามเฉิดฉายพยักขึ้นลงติดต่อกันเมื่อติงห้าวห้าวถามกลับมา

“หรือเจ้ามองเห็นเป็นเทียนไขอย่างนั้นเหรอ”เจ้าโลกันตร์รับสั่งสวนกลับไปทันควันพร้อมเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

“นี่คือธูปวิญญาณ หากเจ้าต้องการความช่วยเหลือให้จุดธูปที่อยู่ในมือของเจ้าและเอ่ยชื่อสองยมทูตของข้า เพียงไม่นานไข่ต๋าและไข่เหยาจะไปพบเจ้าเอง”รับสั่งอธิบายเด็กหนุ่มกลับไป

ในขณะที่ติงห้าวห้าวเมื่อได้ยินสรรพคุณของธูปดังกล่าวถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเขายังไม่ได้สิ่งสำคัญอีกหนึ่งอย่างซึ่งควรจะร้องขอเป็นอันดับแรกเสียด้วยซ้ำ

“ฝ่าบาทกระหม่อมยังต้องการร้องขออีกข้อพ่ะย่ะค่ะ สะ...”ติงห้าวห้าวกล่าวยังไม่ทันจับ

ป๊อก!!! นิ้วพระหัตถ์ของเจ้าโลกันตร์ทรงดีดเข้าหากันเบาๆ พร้อมดวงวิญญาณของติงห้าวห้าวถูกส่งกลับไปที่แดนมนุษย์เพื่อเข้าร่างใหม่ตามที่ร้องขอจากพระองค์ ท่ามกลางเสียงโวยวายดังกึกก้องไปทั่วทั้งตำหนักเซียนหยวน

“ข้าต้องการเสื้อผ้าชุดใหม่ฝ่าบาท! ข้าต้องการเสื้อผ้า!!!”เสียงของติงห้าวห้าวดังกึกก้องอยู่เพียงครู่ก่อนจะเงียบหายไปในที่สุดพร้อมสุรเสียงของเจ้าโลกันตร์ดังแทรกขึ้น

“กลับไปเข้าร่างใหม่เสื้อผ้าที่ร้องขอมันใช้ไม่ได้สำหรับเจ้าหรอกติงห้าวห้าว”รับสั่งพร้อมเปล่งเสียงพระสรวลอยู่ในลำคอก่อนจะหันกลับไปทอดพระเนตรสองยมทูตฝาแฝดที่ทำทำงานผิดพลาดในครั้งนี้เขม็ง

ทันใดนั้นเอง

ปัง! พระหัตถ์ตบลงบนโต๊ะหินศิลาดำเสียงดังกระหึ่ม

ครืนนนน!!! ทั่วแดนปรโลกสั่นสะเทือนเลือนลั่นขึ้นมาทันใด จนสองยมทูตฝาแฝดที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าถึงกับหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัวเป็นยิ่งนัก

“เจ้าทั้งสองช่างสะเพร่ายิ่งนัก แต่ไหนแต่ไรมาทำงานอย่างรอบคอบมาโดยตลอดแต่เหตุใดครั้งนี้จึงนำดวงวิญญาณของผู้ที่ยังไม่ถึงอายุขัยกลับมาในแดนปรโลก ซ้ำร้ายยังปล่อยให้อยู่ในดินแดนของข้าจนไม่สามารถนำดวงวิญญาณมนุษย์ผู้นั้นกลับคืนร่างเดิมได้! ทำให้ข้าต้องยืมร่างของผู้อื่นนำมาแก้ไขสถานการณ์ในครั้งนี้ให้แก่พวกเจ้าทั้งสอง!”รับสั่งสุรเสียงดุดัน

“กระหม่อมทั้งสองลุแก่ความผิดแล้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ยินดีรับโทษทัณฑ์ทุกประการ”ยมทูตฝาแฝดรับผิดแต่โดยดี

“โทษทัณฑ์ของเจ้าต้องได้รับอย่างแน่นอน หากไม่เป็นเพราะว่าในแดนปรโลกขาดแคลนยมทูตที่จะต้องรับผิดชอบทำงานแล้วละก็ ข้าจะส่งเจ้าทั้งสองให้ไปเกิดเป็นสุนัขห้าร้อยชาติเลยทีเดียว แต่เอาเถอะเห็นแก่คุณความดีที่เจ้าทั้งสองช่วยข้าทำงานมานานนับหลายแสนปีและเป็นความผิดครั้งแรก อีกทั้งปรโลกขาดแคลนยมทูตยิ่งนัก ดังนั้นจากนี้ไปเจ้าทั้งสองที่เคยต้องดื่มน้ำกระทะทองแดงวันละหนึ่งถ้วยให้เพิ่มเป็นสองถ้วยดื่มติดต่อกันเป็นเวลาร้อยวันของปรโลก!”รับสั่งลงโทษทัณฑ์

“รับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ!”สองยมทูตขานรับอย่างแข็งขัน

สองพี่น้องฝาแฝดรู้สึกโล่งใจไปทันทีเพราะการดื่มน้ำในกระทะทองแดงเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งถ้วยถือว่าเจ้าโลกันตร์ทรงมีพระเมตตาและเห็นแก่ที่ทั้งคู่ถวายการรับใช้มานาน ก่อนจะได้ยินเสียงของเจ้าโลกันตร์มีรับสั่งขึ้นอีกครา

“เดี๋ยวเจ้าทั้งสองเดินทางไปรับดวงวิญญาณของซ่งไหลไหลให้ข้ามสะพานทองคำเพื่อนำส่งไปสถิตที่สวรรค์เบื้องบน และนำดวงวิญญาณของติงห้าวห้าวไปที่จวนหยงหนิงโหว”

รับสั่งของเจ้าโลกันตร์ทำให้สองยมทูตฝาแฝดเงยหน้าขึ้นมองผู้เป็นใหญ่ในโลกวิญญาณทันที

“จวนหยงหนิงโหวอย่างนั้นเหรอพ่ะย่ะค่ะ”ไข่เหยากล่าวออกมาทันใด

“แต่ที่จวนหยงหนิงโหวเป็นสถานที่กระหม่อมทั้งสองจะต้องไปรับดวงวิญญาณของซ่งไหลไหลกลับขึ้นสวรรค์เพียงดวงเดียวเท่านั้นไม่ใช่เหรอพ่ะย่ะค่ะ ไม่มีผู้ใดหมดอายุขัยอีกแล้ว”

“แล้วข้าบอกพวกเจ้าอย่างนั้นเหรอว่าให้ไปรับดวงวิญญาณผู้อื่นอีก”เจ้าโลกันตร์รับสั่งสวนกลับไป

ไข่ต๋าและไข่เหยา นั่งครุ่นคิดอยู่เพียงครูก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อคิดออกแล้วว่าเจ้าโลกันตร์ทรงหมายถึงสิ่งใดนั้นเอง

“ฝ่าบาทจะให้กระหม่อมนำดวงวิญญาณติงห้าวห้าวสถิตร่างของซ่งไหลไหลแทนที่ใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ”ไข่ต๋าแฝดพี่ทูลถามกลับไปเพื่อความมั่นใจ

“ถูกต้อง! ในเมื่อติงห้าวห้าวร้องขอร่างที่งดงามราวอิสตรีดั่งเช่นร่างเดิม ข้าก็จึงจัดให้ตามความต้องการสมดั่งใจปรารถนา ให้ไปเรียนรู้รสชาติชีวิตที่แตกต่างไปจากร่างเดิม และใช้ชีวิตในร่างนั้นจนกว่าจะครบเจ็ดสิบปีตามอายุขัยที่แท้จริง ในระหว่างนี้ติงห้าวห้าวในร่างของซ่งไหลไหล จะต้องเผชิญชะตากรรมมากมายเมื่อใดที่ธูปถูกจุดขึ้นเจ้าทั้งสองก็ขึ้นไปช่วยเหลือเพื่อไถ่โทษกับความผิดครั้งนี้ที่ก่อขึ้น”รับสั่งให้คำแนะนำ

“กระหม่อมทั้งสองน้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ...ถ้าเช่นนั้นขอทูลลาเพื่อไปทำหน้าที่ตามที่รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วง”สองยมทูตฝาแฝดกล่าวพร้อมค่อยๆ เลือนหายไปจากตำหนักเซียนหยวน

ท่ามกลางสายพระเนตรของเจ้าโลกันตร์ พระหัตถ์เอื้อมไปหยิบม้วนบัญชีรายชื่อของมนุษย์ที่ได้ขึ้นสวรรค์พร้อมรอยยิ้มเต็มไปด้วยขบขันปรากฎขึ้นอยู่บนพระพักตร์งาม

“ใช้ชีวิตในร่างใหม่ให้สนุกนะติงห้าวห้าว สำหรับข้าแล้วในแดนปรโลกนี้ ระยะเวลาอีกเพียงห้าวันเจ้าก็ต้องกลับมาที่ตำหนักเซียนหยวนของข้า! เจ้าหนุ่มรูปงาม”รับสั่งพร้อมเปล่งเสียงหัวเราะออกมาจากลำคออย่างชอบอกชอบใจเป็นการใหญ่

เมื่อผู้เป็นใหญ่แห่งแดนโลกันตร์จัดการกับดวงวิญญาณมนุษย์ที่กล้าร้องขอกับพระองค์อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน ในเมื่อกล้าขอพระองค์ก็กล้าให้

และแก้เผ็ดติงห้าวห้าวไปด้วยพร้อมกัน อาการชอบกลั่นแกล้งผู้อื่นปะทุขึ้นมาทันทีครั้นได้พบกับดวงวิญญาณมนุษย์ที่มีรูปโฉมงดงามราวกับสตรีเช่นเดียวกับเจ้าโลกันตร์