จวนหยงหนิงโหว
ห้องหนังสือ
ร่างใหญ่ของอดีตขุนศึกแห่งต้าซ่งเหลียงอี้ไข่ กำลังยืนตวัดพู่กันจรดลงบนแผ่นไม้ไผ่เขียนตำราพิชัยสงคราม ซึ่งมาจากประสบการณ์ในการทำศึกสงครามของตัวเอง ในช่วงที่รับราชการถวายการรับใช้ราชสำนักให้กับอดีตอ๋องต้าซ่งพระองค์ก่อนจนถึงพระองค์ปัจจุบันขึ้นครองราชย์แทนพระบิดา
ตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ซึ่งคุมกำลังทหารทั้งหมดก็ตกมาถึงรุ่นเหลียงอี้ฟาน บุตรชายคนสุดท้องของเขาเป็นผู้สืบทอดในขณะที่เหลียงอี้ไข่นั้น ได้รับตำแหน่งขั้นสูงสุดก่อนลาออกจากราชการคือแม่ทัพใหญ่เช่นเดียวกันหากแต่คุมกำลังทหารเพียงแค่เหนือใต้เท่านั้นไม่ได้ควบคุมเอาไว้ในมือทั้งหมด
ในขณะที่บุตรชายคนสุดท้องกลับเติบโตในหน้าที่ทางราชการเจริญรุ่งเรืองและรุดหน้าก้าวไกลไปกว่าบิดามากมายหลายเท่ายิ่งนักนัก กำลังทหารทั้งแผ่นดินอยู่ภายใต้การบัญชาทัพของเหลียงอี้ฟานแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น
“ใต้เท้าขอรับ! ใต้เท้า!”เสียงของพ่อบ้านประจ
