ทางหมาลอด
ดวงตาคู่สวยมองตรงไปยังพุ่มดอกไม้ที่ปลูกติดกับกำแพงจวนทางทิศเหนือ อยู่ในบริเวณพื้นที่สวนดอกไม้ของเรือนฉิงหลัน หลังกำแพงจวนหยงหนิงโหว ทางด้านนี้จะติดป่ามีต้นไม้ใหญ่ยืนต้นสูงตระหง่านมากมาย และปกคลุมไปด้วยต้นหญ้าเต็มไปหมดจึงทำให้อำพรางรูโหว่ที่เกิดขึ้นนี้ได้เป็นอย่างดี
“นี่นะเหรอทางหมาลอดที่บอก!”ซ่งไหลไหลถามอาหม่านกลับไปพลางมองก้อนหินที่อยู่หลังพุ่มไม้ดังกล่าว
“เจ้าค่ะฮูหยินน้อย ด้านหลังกำแพงจะติดป่าที่ขนานไปกับเส้นทางเข้าเมืองหลวงเดินตรงไปไม่ถึงครึ่งชั่วยามก็ถึงบริเวณใจกลางเมืองแล้วเจ้าค่ะ”อาหม่านอธิบายพร้อมก้าวเดินตรงไปข้างหน้าก่อนจะเคลื่อนก้อนหินดังกล่าวที่ปิดรูโหว่นั้นจนเคลื่อนออกจากที่เดิมเผยให้เห็นช่องขนาดตัวคนสามารถลอดเข้าออกได้อย่างสบายเลยทีเดียว
“รูโหว่ใหญ่ขนาดนี้เป็นฝีมือของคนแน่ๆ ไม่ได้เกิดจากการชำรุดของกำแพง”ติงห้าวห้าวซึ่งสวมร่างของซ่องไหลไหลอยู่ในขณะนั้นยืนครุ่นคิด
