Prologue

419 Words
WARNING!! Amateur writer po ang nagsulat ng kwentong ito at expected na marami ang mga GRAMMAR ISSUES kesa sa typos at Wrong spellings. Sana'y hindi niyo siya tusukin ng mga mararahas na mga salita. Char lang! Yun lang po! Magbasa nalang ng tahimik at wag kang magbasa sa comments section. Salamat! "Hey! Author here, I just want first to tell you that I'm an amateur in writing stories, please no judgemental people roaming around. About my story, The characters are all based from my real life classmates, But I changed their first names and stay their last names the same. This story are basically inspired by my classmates and to the anime "Another, Ousama Game, Assasination Classroom, and an Anime that I can't really remember." Anyways, the story, places, and the characters are all created by me, All of the events that will be happening in this story that might also be reflect in real life is just mere coincidence." ~~ Wala akong ibang nararamdaman kung di takot lang at sobrang panginginig ng buong katawan ko. Hindi ko alam ang gagawin ko, Ngayon na wala na ang mga kaklase ko. Ako nalang ang natitirang buhay sa class namin. Napatitig nalang ako ngayon sa nagbabagang dagat ng apoy ng nasusunog na building na nasa harapan ko na halos napako na ako sa kinatatayuan ko ngayon dahil gulat pa rin ako sa lahat ng mga pangyayari. Parang di pa rin ako makapaniwala sa lahat ng mga nangyari sa araw na to. Hindi ko inaasahan na magtatapos ang lahat ng ganito. Unti unti ng tumulo ang mga luha ko pababa sa aking pisngi dahil hindi ko pa rin kayang tanggapin na wala na ang mga kaibigan ko. Patay na sila. Lahat ginawa namin para makatakas sa patibong ng Class Murderer, Pero walang natirang buhay ng mga kaklase ko maliban sa akin. I feel so selfish for being the only one alive. Agad namang nagsidatingan ang mga pulis dahil napansin daw nila ang apoy na kumakalat na sa buong campus. Tinulungan naman ako nila akong makatayo sa pagkakaluhod ko sa lupa na tulala pa rin sa aking nakita. "Tell me everything that happened." Wika ni Detective Harrison na hawak hawak pa niya ang kanyang maliit na notebook at ang isang ballpen na para bang handa na niyang isulat ang mga maaaring sasabihin ko sa kanya. Napabuntong hininga nalang ako at pinahid ang luha sa aking mata gamit ang palad ko at agad na binuka ang aking bibig para magsalita. "Yung Class Murderer po....."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD