Sebastian’s pov
WALA NA YATA siyang gagawin kundi ang magpakalunod sa alak. Kung wala siya sa kanyang opisina ay nasa bahay lamang siya at umiinom. Sa pamamagitan no’n ay nakakalimutan niya ang kanyang kasawian. Naiibsan ang sakit at labis niyang pag-iisip. Kahit pa parusahan niya ang kanyang sarili ay hindi niya na maibabalik pa ang nakaraan.
Natigilan siya sa pag-inom nang agawin ng kanyang ina ang hawak niyang alak.
“Plano mo yatang sunugin ang atay mo sa kaiinom? Kung nakakapagsalita lang ‘yan ay matagan na yang nagreklamo,” sermon sa kanya ng Mama Rita niya. Hinila nito ang isang upuan sa tapat niya at umupo.
Hindi niya pinansin ang sinabi ng ina. Nanatili siyang tahimik. Kasama niya ito at si Tito Leo nang umuwi sila ni Pinky sa Pilipinas.
“Nasaan ang asawa mo?”
“At her mothe
