Mercilita’s pov
Makalipas ang isang buwan….
MABILIS NA LUMIPAS ang mga araw simula nang hindi nagpakita si Sebastian sa kanya. Tila kahapon lamang ang lahat dahil ang sakit ay nasa puso niya pa rin. Sariwang-sariwa pa rin. Hindi madaling malimot ang isang tao na minsan ay naging bahagi ng puso mo.
Kahit mabigat ang katawan ay pinilit niya pa rin ang sariling lumabas ng bahay. Hanggat maaari kasi ay bahay at opisina lamang siya. Isa pa ay walking distance lang naman ang trabaho niya sa parlor nila nang kaibigan si Nessie.
Nanibago pa siya sa ingay ng kalsada at mga taong nag-uusap na halos nagsisigawan na.
“Saan ba tayo pupunta? Alas otso na ng gabi.” tanong niya sa kaibigang si Nessie. Nasa jeep sila nang mga oras na iyon.
“Magdidisco tayo,” wika sa kanya ng kaibigan.
“Disco sa ga
