Chapter 25
LARA'S POV
Naka-tulala lamang si Lara na naka-tingin sa puting kisame. Walang gana ang katawan na kumilos at pagod na din siyang umiyak.
Dalawang gabi ko na iniyak ang nangyari, at ngayon pagod na ang mga mata ni Lara na umiyak muli.
Masakit na ganito ang aking dinaras.
Masakit na hindi ako kaagad pinaniwalaan ni Calix.
Kahit anong paliwanag ko na hindi ako si Ate Laura ngunit hindi nito ako magawang paniwalaan?
Kumalam ang tyan ni Lara na tanda na labis na pag-kagutom, hindi ako kumain ng no'ng isang araw at hanggang ngayon sasapit na naman muli ang gabi ngunit wala pa rin na tanda kong makaka-kain pa ba ako.
Mabuti na lang talaga at may naitabi si Lara na bottled water sa silid nilang dalawa ni Calix at pina unti-unti ko na lang para malabanan ang gutom at uhaw na rin
