บทที่ 10 อยากมีลูก NC

1522 Words

ชายหนุ่มขึ้นห้องไปเปลี่ยนชุด พอลงมาข้างล่างก็เห็นขวดเบียร์เย็น ๆ พร้อมแก้ววางที่โต๊ะหลังบ้าน ซึ่งเป็นจุดชมวิวยามเย็นของแม่น้ำเจ้าพระยา ชายหนุ่มนั่งลงที่เก้าอี้สีขาว รินเบียร์ขึ้นจิบเรื่อย ๆ สายตาก็มองไปข้างหน้าอย่างคนหมดอาลัยตายอยาก การสูญเสียคนรักไปตลอดกาล มันเหมือนกับการตายทั้งเป็น ไม่มีอะไรมาลบล้างความรู้สึกของเขาได้ ทว่าขณะที่กำลังนั่งเหม่ออยู่นั้น “กลับมาแล้วเหรอคะ” เสียงเล็กที่ดังขึ้นทางด้านหลังนี้ก็ทำให้เปรมนัตย์สะดุ้งเล็กน้อย ด้วยความเงียบของบรรยากาศทำให้เขาอ่อนไหวง่าย “ไม่เห็นหรือไง ถามมาได้” เธอหัวฟูยังไม่รู้ตัวอีก เปรมนัตย์ส่ายหน้าเบา ๆ ขณะเดียวกันปานเดือนก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจกับคำตอบของเขาเท่าไรนัก “เดียวฉันไปทำกับข้าวให้ค่ะ กินไรมายังคะ” เขามองหน้าเธอ มองโดยไม่ได้ตอบอะไร “มีอะไรหรือเปล่าคะ” “มานี่” “คะ?” “จิ๊! เธอแม่งน่ารำคาญ หูหนวกหรือไงบอกให้มานี่” เธอไม่ได้หูหนวกหร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD