บทที่ 12 ท้อง...

1418 Words

...เปรมนัตย์นั่งกินข้าวโดยไม่ได้พูดอะไร เขาสั่งอาหารให้เธอด้วยเพราะไม่ชอบให้มานั่งมองหน้าโดยที่เธอไม่ทำอะไร ปานเดือนเองก็กินข้าวเงียบ ๆ กินทั้ง ๆ ที่กินมาแล้ว แต่เป็นเพราะทำตัวไม่ถูกต่างหากเลยกินไปงั้น ๆ ไม่นานเขาก็อิ่ม ท่ามกลางสายตาของคนหลายคนที่มองมา เปรมนัตย์มีชื่อเสียงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ใครต่างก็รู้ว่าเขาเป็นใคร คนพูดถึงและขอสัมภาษณ์ถึงความประสบความสำเร็จของธนาคารหลังจากที่เขานั่งเก้าอี้ประธานกรรมการบริหาร ซึ่งสายตาที่มองมานั้นมีหนึ่งสายตาที่จ้องเขม็ง ...พิมลภัสกัดฟันกรอด พ่อบอกว่าเขากำลังระหองระแหงกับภรรยา แต่ทำไมถึงยังเห็นมาเดินห้างฯด้วยกัน แล้วแผนที่วางไว้ก็ดูเหมือนจะไม่ได้เรื่องเมื่อเขาไม่เล่นด้วย เธอพยายามอ่อยเต็มที่ นุ่งสั้น ใส่เสื้อคอกว้างเอาแฟ้มไปให้เขาทุกวัน แต่อีกฝ่ายกลับเมินเฉยไม่ได้กระโจนเข้าหาอย่างที่คิดไว้ “โอ๊ย!” เธอร้องออกมาด้วยความหงุดหงิด อีกหน่อยพ่อก็คงถูกจ้างอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD