“ถ้าพร้อมให้พี่ไปจริง พี่สัญญาจะดูแลตัวเองอย่างดี อย่าห่วงพี่เลยนะ” แพรนภัสยิ้มให้น้องชายแล้วยกมือยีหัวน้องชายจนยุ่งเหยิง พร้อมพัฒน์ละจากอ้อมกอดแล้วจ้องพี่สาวเขม็ง รู้ว่าเขาไม่ชอบก็ยังแกล้ง
“ไม่ชอบเหรอ แต่พี่ว่าผมทรงนี้ก็ดูเท่ดีนะ พร้อม” แพรนภัสหันไปยีหัวน้องชายจนยุ่งยิ่งกว่าเดิมแล้ววิ่งออกไปนั่งเล่นที่ม้านั่งหน้าบ้านใต้ต้นลีลาวดีที่กำลังออกดอกส่งกลิ่นหอมเต็มต้น
“พี่แพร คิดจะหนีพร้อมหรือไง ฝันไปเถอะ” พร้อมพัฒน์วิ่งเข้าไปในห้องน้ำแล้วจัดแต่งทรงผมให้เข้าที่ก่อนเดินตามหาพี่สาว แล้วหันไปหามารดาที่ชี้บอกว่าพี่สาวอยู่ไหน
“พร้อมก็อย่าไปแกล้งพี่เขาล่ะ” มารดาปรามอย่างเอ็นดู ส่วนพร้อมพัฒน์เมื่อมองตามที่มารดาบอกเขาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนเป็นแม่และแอบจุ๊บแก้มซ้ายขวาแล้วให้มารดานั่งดูละครต่อไป
“พร้อมอย่าแกล้งพี่เขา” เสียงมารดาย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นหน้าตาบุตรชายดูจะไม่เชื่อฟังคำเตือนเลยสักนิด
“ไม่หรอ
