10
256 Words
คิมโมราน ไม่นึกว่าพ่อของตน จะทำสัญญา บ้าบออะไรนั่น มีที่ไหน ให้ลูกสาวแต่งงาน เพื่อที่จะขายหุ้น แบบนี้ สั่งให้เธอไปอยู่ในกรง เสียมากกว่า ถึงแม้ว่าเธอจะทำอะไรไม่ได้ แต่ในที่สุด เธอก็ต้องยอม เธอจึงโทรเรียกป้าแม่บ้านให้กับมาอยู่ที่นี่อย่างเดิม อย่างน้อยเธอก็มีป้าแม่บ้าน ช่วยอยู่เป็นเพื่อน
"คุณหนู มันเป็นเรื่องจริงหรือคะ ที่คุณหนูต้องแต่งงานกับคุณพัคแฮวอน "
"จริงนะสิป้า "
"ไม่นึกเลยว่าคุณท่าน มีความคิดแปลกๆ เช่นนี้ "
"แล้วคุณหนูจะว่าไงคะ"
"ไม่แต่งค่ะ และไม่ทำงานที่บริษัทด้วย "
"แล้วคุณพัค จะยอมหรือคะ "
"ไม่ยอมก็ต้องยอมค่ะ ตอนนี้ก็อยู่บ้านร่วมกับเค้าแล้ว ยังจะอะไรอีก "
"คุณหนูใจเย็นๆ นะคะ"
"ค่ะ จะพยามคุยกับเค้าดู"
เธอกลับมาที่ห้องของตนเอง พร้อมกับจัดของเข้าที่เดิม ทุกอย่างอยู่เหมือนเดิม เพราะเธอยังไม่ทันได้ไปไหนเลย ก็ต้องกลับมาที่บ้านตัวเองเช่นเคย เธอคิดว่าวันนี้ จะต้องลองคุยกับเค้าดีๆ เผื่อว่าเค้าจะใจอ่อน เห้อ คิดแล้ว อยากจะกลับไปอยู่ที่โรงพยาบาล ไปอยู่กับเด็กๆ ยังดีกว่า เสียงเคาะประตู เป็นใครไม่ได้คือป้าแม่บ้านนั่นเอง คุณพัคแฮวอน ให้มาเชิญคุณหนูลงไปทานข้าวมื้อเย็น พร้อมกันค่ะ
- Writer
