Chapter 38
Bella POV
SA BAWAT hakbang ko palayo, napagtanto kong ang pagtalikod sa kanila ay isang hakbang patungo sa sarili kong kalayaan. Ang init ng hangin sa labas ay tila nagdadala ng bagong simula, at habang ang mga luha'y bumabagsak sa lupa, nadarama ko ang sarili kong sumasabog sa loob.
Nakatanim ang puso ko sa bagong pag-asa, at sa paglakad ko palayo sa mansiyon, dala-dala ko ang pangako sa sarili na babangon ako mula sa pagkakalugmok.
Ang mga hakbang na tinatahak ko ay nagiging simbolo ng aking pag-angat, at sa pag-iyak ko, natutunan kong tanggapin at yakapin ang sarili ko sa kabila ng sakit ng pag-ibig na hindi natupad.
Sa malayo, nakakita ako ng isang maliit na cafe na nag-aanyaya sa akin. Tinungo ko ito, at nang makapasok, ang amoy ng kape ay bumulaga sa aking pang-amoy.
