คิรินมาถึงหอปลายฟ้า ช่วงประมาณ 3 ทุ่ม เขามาถึงเปิดประตูหอน้องเข้ามา ปลายฟ้าหลับไปแล้ว คิรินยืนมองปลายฟ้าด้วยความรัก เขายืนดูน้องอยู่พักใหญ่ แล้วไปอาบน้ำเพื่อที่จะมานอนกอดน้องให้หายคิดถึง เมื่ออาบน้ำเสร็จคิรินขึ้นมาบนที่นอน ดึงน้องมา
กอด ปลายฟ้ารู้สึกตัวแล้วตกใจ
“ว้ายยย”
“ชูว์…………..พี่เองครับ พี่มาถึงแล้ว” ปลายฟ้านิ่ง มองหน้าพี่ชัดๆ
“คุณน้า ตกใจหมดเลยค่ะ เหนื่อยมั้ยคะ ”
“ก็เหนื่อยนะครับ แต่เห็นหน้าเมีย ได้กลิ่นเมีย แล้วหายเลย”
ฟอดดดดด
คิรินพูดจบแล้วหอมน้องอีกครั้ง
“คิดถีงจังเลยครับ คิดถึงพี่มั้ย หืออ คิดถึงพี่มั้ย”
คิรินถามน้องไปเอาหน้าซุกที่คอน้องไม่หยุด
“อืออออ คิดถึงค่ะ” ปลายฟ้าระทวยตอบคำถามพี่
คิรินถลกเสื้อผ้าน้องทิ้งให้พ้นกาย จนน้องเปลื่อยเปล่า ครินรินเองก็ขบกายน้องทุกจุด
“คิดถึงจังเลย ขอพี่ชื่นใจหน่อยนะคนสวยของพี่” คิรินบอกน้องเสียงกระเซ่า
คิรินเลื่อนปากมาขบยอดอกสีช
